موسوى نجفى ، در چهارم ربيع اوّل ۸۲۰ . ^۱
۱۴ . اجازه على بن حسن استرآبادى به سيّد سلطان بن حسن حسينى ، كه در سال ۸۳۳ ق ، بر تحرير علاّمه حلّى نوشته است . ^۲
۱۵ . اجازه مختصر على بن محمّد بن على بن محلى (م جمادى اوّل ۸۵۵) به شمس الدين محمّد بن زين الدين على بن بدر الدين حسن جبعى ، جدّ شيخ بهايى (م ۸۷۶ ق) به تاريخ چهارم رمضان ۸۵۱ ، كه در آن از ابوالقاسم على ، پسر شهيد ، و سيّد تاج الدين عبد الحميد بن احمد بن على هاشمى ، از شيخ حسن بن سليمان حلّى روايت مى كند . ^۳
۱۶ . اجازه متوسّط على بن محمّد بن على بن محمّد بن يونس بياضى نباطى به ناصر بن ابراهيم بويه اى حساوى ، در يازدهم شعبان ۸۵۲ . در اين اجازه ، تمام اجازه متوسّط فخر المحقّقين حلّى به زين الدين على بن حسن بن احمد بن مظاهر به سال ۷۴۱ ق ، درج شده و آمده كه على بن مظاهر به سيّد زين الدين على بن دقماق و جمال الدين احمد بن حسين بن مطهّر ، اجازه داده و اين دو با اين اجازه به شيخ على بياضى اجازه داده اند . ^۴
۱۷ . اجازه على بن هلال جزائرى به بهاء الدين استرآبادى در سال ۸۸۹ ق . ^۵
۱۸ . اجازه مختصر على بن يونس به زين الدين خيامى در شعبان ۸۰۶ . ^۶
۱۹ . اجازه مختصر محمّد بن احمد بن محمّد صهيونى به على بن عبد العالى

است . دريافت كننده اجازه ، فردى غير از زين الدين على بن حسن سرابشنوى و زين الدين على بن حسن استرآبادى است . از اجازه دهنده ، پسرش علاء الدين فتح اللّه بن عبد الملك و نوه اش وجيه الدين عبد اللّه بن فتح اللّه روايت مى كنند . محمّد بن على بن ابى جمهور از وجيه الدين روايت مى كند و اين طريق هفتم وى در عوالى اللّئالى است . ^۱
۹ . اجازه متوسّط امير جمال الدين عطاء اللّه بن فضل اللّه حسينى دشتكى شيرازى به كمال الدين حسين بن شرف الدين عبد الحق اردبيلى الهى ، كه در آن از عموى خود ، اصيل الدين عبد اللّه واعظ حسينى شيرازى هَرَوى ، روايت مى كند . تاريخ اين اجازه ، ۲۴ ذى قعده ۸۹۹ است . ^۲
۱۰ . اجازه مختصر شيخ على بن تاج الدين انصارى به معين الدين بن نصر اللّه ، به سال ۸۸۴ ق . ^۳
۱۱ . اجازه زين الدين على بن حسن بن محمّد استرآبادى (م ح ۸۳۷ ق) كه به خطّ خود ، براى يكى از شاگردان بر الرجال ابن داوود به نحو اِنهاء و در دو جا نوشته است . تاريخ پاره اوّل ، جمادى ثانى ۸۲۷ و تاريخ نيمه دوم ، دوازدهم رجب ۸۲۹ است . ^۴
۱۲ . اجازه على بن حسن استرآبادى به سيّد نظام الدين تركة بن سيّد تاج الدين بن سيّد جلال الدين عبد اللّه بن ابى الحسين حسينى ، در روز جمعه ، چهاردهم صفر ۸۲۷ . ^۵
۱۳ . اجازه على بن حسن استرآبادى به سيّد حسن بن حمزة بن محسن حسينى