چهارشنبه دوازدهم شعبان ۸۴۹ . ^۱
۴ . اجازه متوسّط سيّد حسن بن حمزة بن محسن حسينى موسوى نجفى به سيّد جلال الدين عبد على بن محمّد بن ابى هاشم بن زكى الدين يحيى بن محمّد بن على بن ابى هاشم حسينى ، در اوّل ربيع ثانى ۸۶۲ . ^۲
۵ . اجازه مختصر حسن بن سليمان بن خالد حلّى (شاگرد شهيد اوّل) به عزّ الدين حسين بن محمّد بن حسن حمويانى ، در ۲۳ محرّم ۸۰۲ ، كه بر ظَهر الخصال شيخ صدوق ، نگاشته است . ^۳
۶ . اجازه عزّ الدين حسين بن زين الدين على بن حسام عاملى عيناثى به برخى از شاگردان خود ، به تاريخ ۸۵۶ ق ، كه در آن از برادرش ظهير الدين محمّد بن على بن حسام ، و برادرش از پدرشان زين الدين على بن حسام ، روايت مى كند كه او خود ، روايت كننده از برادر خود ، جعفر بن حسام است . ^۴
۷ . اجازه مختصر عزّ الدين حسين عاملى به سيّد عزّ الدين حسين بن سيّد مرتضى بن سيّد ابراهيم حسينى شارى ، در سيزدهم رجب ۸۷۳ كه در آن از برادر يادشده اش و از شيخ ابى طالب ورانى ( / درانى) روايت مى كند كه هر دو از ابن فهد حلّى روايت مى كنند . همچنين ، در اجازه از ناصربن ابراهيم بويه اى از ابو القاسم ضياء الدين ، پسر شهيد ، از شهيد ، روايت مى كند . ^۵
۸ . اجازه مختصر رضى الدين عبد الملك بن شمس الدين اسحاق واعظ قمى كاشانى به زين الدين على ، كه به سال ۸۵۱ ق ، بر قواعد الأحكام علاّمه حلّى نوشته شده

۴۶ . اجازه زين الدين ابى الحسن على بن ابى محمّد حسن بن شمس الدين محمّد خازن به جمال الدين ابى العباس احمد بن شمس الدين محمّد بن فهد حلّى ، به تاريخ ۷۹۱ ق . اين اجازه ، مبسوط و شامل اجازه شهيد اوّل به مجيز است . ^۱
۴۷ . اجازه مختصر كمال الدين عبد الرحمان بن محمّد بن ابراهيم عتايقى حلّى به يكى از شاگردانش كه جلد سوم شرح نهج البلاغةى مجيز را در ۷۸۶ ق ، نزد وى خوانده است . ^۲
۴۸ . اجازه مبسوط سيّد شمس الدين محمّد بن احمد بن ابى المعالى علوى حسينى موسوى (م ۷۶۹ ق) به شمس الدين محمّد بن مكى . صاحب معالم در اجازه كبير خود ، از اين اجازه ياد كرده است . ^۳

ب) قرن نهم

۱ . اجازه جمال الدين ابى العباس احمد بن محمّد بن فهد حلّى (م ۸۴۱ ق) به عزّ الدين حسن بن ابى الحسن على بن يوسف ، معروف به ابن عشره ، در دوازدهم شعبان سال ۸۴۰ . اين اجازه مبسوط در كشكول شيخ يوسف بحرانى موسوم به أنيس المسافر ، آمده است . ^۴
۲ . اجازه مختصر ابن فهد حلّى به شمس الدين محمّد بن حسن حولانى عاملى ، در نوزدهم ذى حجّه ۸۲۵ . شيخ محمّد بن على بن محمّد بن خواتون عاملى ، در اجازه خود به محقّق كَرْكى ، به سال ۹۰۰ ق ، تمام آن را درج نموده است . ^۵
۳ . اجازه مختصر بدر بن حسن بن حسين به يكى از شاگردان خود ، در