بلخ رسیده بود. این که تعدادی از علمدوستان بلخی راهی مدینه شدند و محضر درس امام را درك کردهاند، بسیار قابل توجّه است. در میان این مسافران دانشجو، این اسامی به چشم میخورد:
ـ ابو اسحاق ابراهیم بن اَدهم بن منصور، از اصحاب امام صادق علیه السلام۱ كه به بسیاری از شهرهای مختلف برای كسب معرفت سفر كرد.
ـ ابو عبد الله بلخی، از اصحاب روایت۲ امام صادق علیه السلام.۳
ـ زیاد بن سلیمان بلخی از راویان امام كاظم علیه السلام.۴
ـ سعد بن ابی سعید بلخی۵ یا سعید بن ابی سعید بلخی،۶ از راویان امام كاظم علیه السلام که روایات متعدّد از آن امام نقل کرده است.۷
ـ سلم و یا سالم بن سالم بلخی، از راویان امام صادق علیه السلام،۸ محدّثی زاهد در بلخ كه به كثرت عبادت و روزه در عصر خویش شهره بوده و وقتی علیه فساد دربان هارون سخن گفت، خلیفه او را به زندان افكند و وی تا زمان مرگ هارون در زندان به سر میبرد. پس از آزادی به مكّه رفت و تا آخر عمر در آن جا بود.۹
ـ شقیق بن ابراهیم بن علی ازدی بلخی۱۰ که راوی روایت از امام كاظم علیه السلام در حج سال ۱۴۹ق بوده است.۱۱
ـ ابو حذیفه اسحاق بن بشر (/ بشیر) كاهلی خراسانی بلخی که از راویان احادیث امام صادق علیه السلام است.۱۲
1.. الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق علیه السلام، ج۱، ص۳۲.
2.. الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۲۹۹، ح۵.
3.. همان، ص۲۹۷ ـ ۹۸.
4.. رجال الطوسی، ص۳۳۷، ش۵۰۱۵.
5.. ثواب الأعمال، ص۲۰۸.
6.. علل الشرائع، ج۲، ص۶۰۲، ح۶۲.
7.. رجال الطوسی، ص۲۱۹، ش۲۹۰۱.
8.. لسان المیزان، ج۳، ص۶۳.
9.. الأعلام، ج۳، ص۱۷۱.
10.. دلائل الإمامة، ص۳۱۷ ـ ۳۱۸.
11.. رجال النجاشی، ص۷۲، ش۱۷۱؛ رجال الطوسی، ص۱۶۲، ش۱۸۳۳.