مختصر و گذرا از «تاریخ حدیث شیعه در خراسان» را بیان نماید. مؤلف، پس از شناسایی راویان، دو تفکیک انجام می‌دهد: نخست، «تفکیک منطقه‌ها و شهرها» و سپس «تفکیک تاریخی». بدین‌سان، کل خراسان بزرگ ـ برابر با تقسیم‌بندی بلاذری ـ به چهار بخش تقسیم می‌شود. ماوراءالنهر، بلخ، مرو و نیشابور. در هر بخش نیز تمامی شهرها یا روستاهای مهم آن، شناسایی می‌شوند و برای هر شهر، فصل ویژه‌ای اختصاص می‌یابد.
آن‌گاه تمام راویان، به ترتیب تاریخی، ذیل نام هر شهر می‌آید. از آن‌جا که دامنۀ تاریخی این پژوهش، تنها پنج سدۀ نخست هجری است، راویان هر سده، در یک گروه و به ترتیب حروف الفبا آمده‌اند. هم‌چنین اگر کسی به بیش از یک شهر در خراسان تعلق داشت، تنها در یک جا معرفی وی آمده است و در مکان‌های دیگر، تنها ارجاع داده شده است.