هنگامی که کار بر عیسی تنگ شد، هر دو با هم در خانه برادر حسن، علی بن صالح، پنهان شدند۱ تا عیسی درگذشت و حسن نیز چند ماهی پس از عیسی بدرود حیات گفت.۲ دلیل این شیوه زندگی و انگیزه خلیفه برای دستگیری او را باید در اندیشه‌ها، آرا و دعوت وی دانست که از سویی زمینه‌ساز جلب خاندان علی بن ابی‌طالب علیه السلامو از سوی دیگر، سبب بیم و نگرانی دستگاه خلافت می‌شد.
شیخ طوسی ذیل روایتی که راوی آن حسن بن صالح است، ضمن آن‌که این شخص را زیدی بُتری می‌خواند، هر روایتی که مختص او باشد را متروک العمل شمرده است.۳
او بیشتر از امام جعفر صادق علیه السلام و شهاب بن عبد ربه - در منابع شیعی - و أبان بن أبی‌عیاش بصری، ابراهیم بن مهاجر بجلی، أجلح بن عبداللّه کندی، اسماعیل بن عبدالرحمان، أشعث بن سوار، بکیر بن عامر بجلی، أبی‌بشر بیان بن بشر أحمسی، جابر بن یزید جعفی، صالح بن صالح بن حی، عبداللّه بن دینار، عبداللّه بن عیسى بن عبدالرحمان بن أبی لیلى، عمرو بن دینار، أبی إسحاق عمرو بن عبداللّه سبیعی، محمد بن عجلان، منصور بن معتمر، هارون بن سعد عجلی و سلمة بن کهیل - در منابع اهل‌سنت - نقل روایت کرده است.۴
بیشتر روایات منقول از وی در کتب شیعه نیز از طریق حسن بن محبوب به دست ما رسیده است؛۵ اما راویانی که در منابع اهل‌سنت از او نقل روایت کرده‌اند کسانی همچون، برادرش علی بن صالح بن حی، مصعب بن مقدام، وکیع بن جراح، یحیى بن آدم، یحیى بن أبی بکیر، یونس بن أرقم و أحمد بن عبداللّه بن یونس هستند.۶
1.. اصفهانی، مقاتل الطالبین، ص۴۰۸.
2.. همان، ص۴۲۰.
3.. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۱، ص۴۰۸؛ خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۳۶۲.
4.. کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۷۸؛ همان، ج۴، ص۲۱؛ همان، ج۵، ص۳۴، ۴۰۹؛ ج۶، ص۸۰، ۱۲۵، ۱۸۲، ۲۰۰و...)؛ نک: شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۳، ص۳۱۳؛ ج۶، ص۱۷۴؛ ج۷، ص۲۲۲؛ ج۸، ص۸۰، ۱۷۶، ۲۱۹ و ج۹، ص۲۱۶؛ شیخ طوسی، الاستبصار، ج۴، ص۲، ۱۳۴، ۱۶۱، ۱۹۰؛ شیخ صدوق، کتاب من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۱۴۷، ۴۳۳ و ج۴، ص۳۳۶؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۷، ص۳۶۱؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۶، ص۱۷۸-۱۷۹).
5.. خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۳۶۲.
6.. المزی، تهذیب الکمال، ج۶، ص۱۸۰.
