63
جستارهایی در مدرسه کلامی قم

مرجعیت علمی قم و مکتب حدیثی این شهر را فراهم آورده است. از همین رو، مقارن با طبقه سوم محدثان اشعری، شاهد حضور محدثانی برای سماع حدیث در این شهریم که از جمله می‏توان به ریّان بن شبیب،۱ حسین بن سعید اهوازی و برادرش حسن که ابتدا به اهواز و از آنجا به قم می‏آیند،۲ قاسم بن حسن بن علی بن یقطین۳ و عبدالرحمن بن ابی‏حماد صیرفی۴ اشاره کرد. همین افراد پس از استقرار در قم، در فهرست محدثان قمی جای گرفته‏اند.

تحول در نگارش و تدوین کتب حدیثی را می‏توان یکی دیگر از تأثیرات اشعریان بر مکتب حدیثی قم در این دوره دانست. نگارش حدیث که با مجموعه‏های مسائل و کتب در بین اشعریان آغاز شد، با مرور زمان افزایش یافت و از نظر ساختاری و کیفی کامل‏تر شد؛ برای مثال، می‏توان از سعد بن سعد بن مالک بن احوص به‏عنوان پیشگام امر تبویب کتب حدیثی نام برد. همچنین می‏توان به کتاب الرحمة اثر سعد بن عبداللّٰه بن ابی‏خلف به‏عنوان اولین کتاب جامع فقهی در زمینه فقه عبادات و کتاب الجامعِ محمد بن علی بن محبوب در همین موضوع اشاره کرد. پیدایش این کتاب‏ها در آن عصر یعنی نیمه اول قرن سوم، از پویایی علمی اشعریان حکایت دارد.

۴. خاندان اشعری و جهت‏دهی برخی ویژگی‏ها و مبانی فکری مکتب حدیثی قم

مقارن با طبقه سوم محدثان اشعری، هم‏زمان با ریاست و مرجعیت علمی آنان بر مکتب حدیثی قم، برخی ویژگی‏ها و مبانی فکری این مکتب تحت تأثیر مستقیم خاندان اشعری شکل می‏یابد. از جمله این ویژگی‏ها سخت‏گیری در پذیرش روایات، همچنین برخورد قاطع با راویان احادیث ضعیف و مبارزه با اندیشه‏های غلوآمیز درباره ائمهعلیهم السلام است.

پیش‏تر گذشت که احمد بن محمد بن عیسی در دریافت و نقل حدیث بسیار سخت‏گیر بوده، به‏طوری که حتی زمانی از محدث برجسته حسن بن محبوب نیز، به اتهام روایت از ابی‏حمزه۵ نقل

1.. نجاشی، رجال، ص۱۶۵.

2.. طوسی، فهرست، ص۱۱۲.

3.. نجاشی، همان، ص۳۱۶.

4.. همان، ص۲۳۸.

5.. این شخص را برخی علی بن ابی‏حمزۀ بطائنی (جباری، مکتب حدیثی قم، ص۳۷۶) و برخی ابوحمزۀ ثمالی دانسته‏اند (مهاجر، رجال الاشعریین، ص۴۰). بنا بر نظر دوم، از آنجا که حسن بن محبوب متولد سال ۱۴۹ هجری و ابوحمزۀ ثمالی متوفای سال ۱۵۰ هجری است و احمد بن محمد بن عیسی سماع را در نقل حدیث شرط می‏دانسته، از حسن بن محبوب حدیث نقل نمی‏کرده است.


جستارهایی در مدرسه کلامی قم
62

اشعریان شیعی‏مذهب در قم اشاره دارد. این دو مطلب، به‏خوبی نقش اشعریان در مهاجرت سادات طالبی به قم را نمایان می‏سازد.

در بین مهاجران سادات طالبی که در کتاب منتقلة الطالبیه به نام بیش از سی نفر از آنان با اولاد و فرزندانشان اشاره شده است،۱ محدثان و راویانی برجسته حضور داشته یا از نسل آنان چنین محدثان و راویانی برخاسته‏اند که خود بر غنای مکتب حدیثی قم افزوده است. از جمله این سادات می‏توان از حمزة بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن زید، معروف به قزوینی، نام برد که شیخ صدوق از وی بسیار روایت کرده و ظاهراً از مشایخ اوست.۲ همچنین می‏توان از حمزة بن عبداللّٰه بن حسین کوکبی نام برد که از ری به قم آمد و در آنجا وفات یافت. او چند فرزند داشت. از جمله علی بن حمزه که فرزند او، ابوالفضل محمد بن علی، از فقیهان و راویان امام حسن عسکریعلیه السلام بوده است.۳

در مجموع باید گفت مهاجران طالبی که از شهرهای مدینه و کوفه به قم می‏آمدند، مکاتب حدیثی این شهرها و احادیث اهل بیتعلیهم السلام را نیز به قم منتقل می‏کردند که علاوه بر افزایش غنای علمی و حدیثی قم، موجبات مرجعیت علمی و حدیثی این شهر را در قرون سه و چهار فراهم آورده است. یادآوری این مطلب ضروری است که این همه ناشی از حضور اشعریان در قم و استقبال آنان از سادات و خاندان پیامبرصلی الله علیه و آله است.

۳. مرجعیت و پویایی علمی اشعریان

خاندان اشعری از زمان مهاجرت به قم تا اواسط قرن سوم هجری، نقشی اساسی در سیر تحولات مذهبی و علمی قم داشته‏اند که از جمله می‏توان به ریاست آنان بر حوزه حدیثی این شهر و مرجعیت علمی آنها در طول این دوران اشاره کرد.

مرجعیت علمی اشعریان که در بالاترین حد به تأیید و امضای امامانعلیهم السلام رسیده۴ زمینه‏های

1.. ابن طباطبا، منتقلة الطالبیه، ص۲۵۱ ـ ۲۵۸.

2.. خویی، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۹۲.

3.. قمی، تاریخ قم، ص۲۲۷ و ۲۲۸.

4.. در واقع نمی‏توان نقش اساسی تأییدات امامانعلیهم السلام را در قوت گرفتن فعالیت‏های حدیثی اشعریان در شهر قمنادیده گرفت.

  • نام منبع :
    جستارهایی در مدرسه کلامی قم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران؛ زیر نظر محمدتقی سبحانی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 18885
صفحه از 356
پرینت  ارسال به