کاظم و امام رضاعلیهما السلام دانسته و برای وی کتابی ذکر کرده است.^۱ از او یازده حدیث در کتب اربعه شیعه نقل شده است.

۴. اسماعیل بن عیسی بن عبداللّٰه اشعری: در کتب اصلی رجال نامی از وی نیامده است. از وی شانزده روایت مستقیماً از امام کاظم و امام رضاعلیهما السلام نقل شده است.^۲ او کتابی دارد که صدوق در بخش مشیخه من لایحضره الفقیه به آن اشاره و به صحت آن حکم کرده است.^۳

۵. مرزبان بن عمران بن عبداللّٰه اشعری: از اصحاب امام کاظم^۴ و امام رضاعلیهما السلام.^۵ در روایتی مرزبان از امام رضاعلیه السلام درباره تشیع خود سؤال می‏کند. امام در جواب وی را از شیعیان خود می‏دانند.^۶ او کتابی دارد که صفوان بن یحیی آن را روایت کرده است.^۷

۶. ادریس بن عیسی بن عبداللّٰه اشعری: از اصحاب امام رضاعلیه السلام.^۸

۷. اسحاق بن آدم بن عبداللّٰه اشعری: از راویان امام رضاعلیه السلام و صاحب کتابی است که محمد بن ابی‏صهبان آن را روایت کرده است.^۹

۸. اسماعیل بن آدم بن عبداللّٰه اشعری: نجاشی با تعبیراتی چون «وجه من القمیین و ثقه» او را ستوده است. همچنین کتابی برای وی برشمرده که محمد بن ابی‏صهبان آن را روایت کرده ‏است.^۱۰ در کتب رجال درباره اینکه وی از چه کسی سماع حدیث کرده است، مطلبی نیامده و ابن داوود او را از کسانی می‏داند که از ائمهعلیهم السلام روایت نکرده‏اند.^۱۱ اما با توجه به تعبیر «وجه» در کلام نجاشی می‏توان وی را محدث و کتابش را اثری حدیثی دانست. ظاهراً وی در عصر امام هشتمعلیه السلام می‏زیسته است.^۱۲

رضاعلیه السلام درباره‏اش سؤال می‏شود و امام برای وی از خداوند رحمت و آمرزش می‏خواهد.^۱ از او بزرگانی چون صفوان بن یحیی، احمد بن محمد بن ابی‏نصر بزنطی، محمد بن ابی‏عمیر، یونس بن عبدالرحمن و ابن مغیره روایت کرده‏اند.^۲ او کتابی دارد که به طرق مختلف روایت شده است.^۳ از او شش حدیث در کتب اربعه شیعه نقل شده است.

۲. زکریا بن آدم بن عبداللّٰه اشعری: از اصحاب امام صادق، امام رضا و امام جوادعلیهم السلام.^۴ وی از راویان امام کاظم و امام رضاعلیهما السلام است و حدود چهل حدیث از او نقل شده است.^۵ نجاشی از او با تعابیری چون «ثقه، جلیل، عظیم القدر، کان له وجه عند الرضاعلیه السلام» یاد کرده است.^۶ کشی روایات جالبی درباره وی نقل کرده است. در روایتی زکریا به امام رضاعلیه السلام گفت: می‏خواهم از میان اهل بیت خود بروم، زیرا که انسان‏های احمق در میان آنان بسیار شده است. امام فرمود: «چنین کاری نکن؛ زیرا به سبب تو، بلا از اهل بیتت دفع می‏گردد، همان‏طور که به سبب امام کاظمعلیه السلام بلا از اهل بغداد دفع می‏شود». در روایت دیگر علی بن مسیب از امام رضاعلیه السلام می‏پرسد که در زمان دسترسی نداشتن به شما، معارف دینی را از چه کسی فرا بگیریم؟ امام فرمود: «زکریا بن آدم، که امینِ دین و دنیای شماست». روایات دیگری نیز درباره وی از ائمهعلیهم السلام نقل شده که از جمله آنان رقعه‏ای است که بعد از وفات او، یکی از معصومانعلیهم السلام صادر کرده است.^۷ برای او یک کتاب و یک مجموعه مسائل برشمرده‏اند که به طرق مختلف روایت شده است. ظاهراً این مجموعه مسائل، سؤالات وی از حضرت رضاعلیه السلام بوده است.^۸

۳. سهل بن یسع بن عبداللّٰه اشعری: شیخ طوسی وی را در شمار اصحاب امام رضاعلیه السلام آورده و به صحابی بودن او نزد امام کاظمعلیه السلام اشاره کرده است.^۹ نجاشی نیز او را در زمره راویان امام