حضرت و امام کاظمعلیهما السلام یاد میکند.۱ کشی دو روایت از امام صادقعلیه السلام درباره او آورده است که در آنها امام با تعبیراتی چون «إنک منّا أهل البیت» و «عیسى بن عبداللّٰه هو منّا حیّاً و هو منّا میّتاً» او را ستوده است.۲ آیتاللّٰه خویی، روایت دوم کشی را صحیح و آن را حاکی از جلالت قدر و رفعت مقام عیسی نزد امام صادقعلیه السلام میداند.۳ در کتب رجال برای او یک مجموعه مسائل از حضرت رضاعلیه السلام نام برده شده که آن را محمد بن حسن بن ابیخالد، معروف به شنبوله روایت کرده است.۴
۱۲. احمد بن عیسی بن عبداللّٰه اشعری: در کتب رجال از او در شمار اصحاب امامانعلیهم السلام یاد نشده است؛ فقط اسم او در سند دو حدیث در کافی و یک حدیث در تهذیب الاحکام آمده که هر سه را مستقیماً از امام صادقعلیه السلام روایت کرده است.۵
به این افراد میتوان کسانی چون ابراهیم بن محمد اشعری، احوص بن سعد بن مالک بن احوص و فرزند او، عامر بن عبداللّٰه بن سعد، عبیداللّٰه بن سعد بن مالک بن احوص، سعد بن مالک بن احوص و... را که شمار آنها به بیش از بیست نفر میرسد، افزود. این در حالی است که در فهرست ارائه شده در کتاب مکتب حدیثی قم، شمار محدثان قم در نیمه اول قرن دوم هجری به بیش از سی نفر نمیرسد.۶
دو. طبقه دوم محدثان اشعری
ارتباط اشعریان با مکتب حدیثی امامانعلیهم السلام در طبقه دوم نیز حفظ شده و گسترش یافته است. حجم بیشتر مجموعههای کتب و مسائل در این طبقه، گویای این گسترش روابط است. در این طبقه نیز میتوان از محدثانی در شمار اصحاب و راویان امام صادق، امام کاظم، امام رضا و امام جوادعلیهم السلام نام برد که عمدتاً در نیمه دوم قرن دوم و اوایل قرن سوم میزیستهاند:
۱. زکریا بن ادریس بن عبداللّٰه اشعری: کنیه وی ابوجریر بوده است. او در شمار اصحاب و راویان امام صادق، امام کاظم و امام رضاعلیهم السلام آمده است.۷ در روایتی پس از مرگ وی از حضرت
1.. نجاشی، همان، ص۲۹۶.
2.. طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۶۲۴ و ۶۲۵.
3.. خویی، همان، ج۱۴، ص۲۱۳.
4.. طوسی، فهرست، ص۱۸۷؛ نجاشی، رجال، ص۲۹۷.
5.. خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۹۵ و ۱۹۷.
6.. جباری، مکتب حدیثی قم، ص۱۵۴ و ۱۵۵.
7.. طوسی، رجال، ص۲۱۰، ۳۴۷ و ۳۵۸؛ نجاشی، رجال، ص۱۷۳.
