روایات کشی نیز با پسوند قمی آمده است و البته راویان حوزه شرق از او روایت میکنند، باید گفت وی در اصل اهل قم بوده و بعداً به منطقه کش هجرت کرده است.
نجاشی وی را کثیر الحدیث معرفی میکند و یادآور می‌شود که برخی گفتهاند وی در پایان عمر غالی شده است.۱ نیز در جای دیگر به نقل از ابن نوح میگوید: احمد بن محمد بن عیسی اشعری از حسن بن خرزاذ روایت نمیکرد.۲ بهاحتمال، منشأ این روایت نکردن، اتهام حسن بن خرّزاذ به غلو بوده است و شاید انتقال وی به حوزه شرق و منطقه کش نیز در پی پدید آمدن این فضا و اتهامات در قم بوده است.
احمد بن علی سلولی قمی ملقّب به شُقران، شوهر خواهر او و راوی مشترک وی و حسین بن عبیداللّٰه محرّر بوده است۳ که این ارتباط نیز میتواند شاهدی بر ارتباط وی با جریان متهم به غلو باشد.
شاید همین اتهام به غلو سبب شده است میراث وی منتقل نشود و با اینکه نجاشی وی را کثیرالحدیث معرفی کرده، تنها روایات اندکی از او در منابع حدیثی نقل شده است.۴
نجاشی برای وی دو کتاب با نامهای کتاب أسماء رسول اللّٰه صلى اللّٰه علیه و آله و کتاب المتعه یاد کرده که از طریق شیخ مفید از ابن قولویه از محمد بن وارث سمرقندی به آنها طریق داشته است که به نظر میرسد نقلی از این کتابها باقی نمانده است.
عبدالرحمن بن حماد، ابوالقاسم کوفی
عبدالرحمن بن حماد (عبدالرحمن بن ابیحماد) صیرفی، مکنّی به ابوالقاسم۵ یا ابومحمد،۶ اهل کوفه بود و به قم مهاجرت نمود. وی را صاحبخانه احمد بن محمد بن خالد برقی معرفی کردهاند.۷ ابن غضائری وی را ضعیف و غالی معرفی نموده و نجاشی نیز از نسبت غلو به وی یاد
