دیگر مناصب
علاوه بر مناصب پیش‌گفته که در اختیار سید مرتضی و خاندان وی بوده است، مناصب سیاسی رسمی و غیر رسمی دیگری نیز برای آنان ذکر شده است. مثلاً ابواحمد موسوی در زمان طائع، خلیفه عباسی، در سال ۳۶۹ قمری از سوی حکومت مسئولیت موقوفات بصره را نیز به عهده داشت.۱
از دیگر مسئولیتهای سیاسی ابواحمد میانجی‌گری۲ و بازرسی۳ در درگیریها و حوادث سیاسی و سفارت و نمایندگی۴ از سوی حکومتها و حاکمان بوده است. همچنین وی میانجی‌گری در درگیریهای اجتماعی ناشی از درگیریهای مذهبی و قومی را بر عهده داشت.۵
در سال ۳۵۸ قمری در پی پناهنده شدن حمدان، پسر ناصرالدوله حمدانی، به بهاء‌الدوله بویهی و شکایت وی از تجاوزگری برادرش ابوتغلب، سلطان بویهی ابواحمد را برای وساطت بین دو برادر به موصل فرستاد.۶ عزل ابواحمد از نقابت به معنی کناره‌گیری کلی وی از سیاست نبود. مثلاً در سال ۳۶۳ قمری در پی درگیری بین بختیار و ابوتغلب حمدانی و قتل عدهای از هواداران بختیار در موصل، ابواحمد در حالی که در سال قبل از نقابت عزل شده بود، از جانب بختیار برای بررسی این موضوع به نزد ابوتغلب در موصل رفت و از جنگ پیشگیری کرد.۷ در سال ۳۸۰ قمری درگیری عظیمی بین سنیان باب البصره و شیعیان کرخ درگرفت که با وساطت ابواحمد موسوی غائله پایان یافت.۸
ابواحمد در سال ۳۸۲ از جانب بهاء‌الدوله بویهی پیامی برای برادرش صمصام‌الدوله که با وی درگیر بود، به شیراز برد و در پی قتل صمصام‌الدوله به دست فرزندان بختیار، در شیراز ماند و شاهد درگیری نیروهای دو طرف بود و آن‌گاه که خبر رسید بهاء‌الدوله غلبه یافته است، به مسجد جامع شیراز رفت و خطبه به نام بهاء‌الدوله خواند و چون کذب خبر آشکار شد، مخفی گردید و پنهانی از شیراز خارج شد.۹
در همین سال ابواحمد پیامی از سوی بهاء‌الدوله برای ابی‌الذواد حاکم موصل و امیر بنی‌عقیل که
1.. ابن‌حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۶۳.
2.. ابن مسکویه، تجارب الامم، ج۷، ص۳۱۷-۳۱۹؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۸، ص۵۹۴.
3.. ابن خلدون، همان، ج۳، ص۵۳۰؛ ابن اثیر، همان، ج۸، ص۶۳۰.
4.. ابن مسکویه، تجارب الامم، ج۷، ص۳۸۴ و ج۹، ص۹۳.
5.. ابن جوزی، المنتظم فى تاریخ الأمم و الملوک، ج۱۴، ص۳۴۴.
6.. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۵۹۴.
7.. ابن خلدون، دیوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص۵۳۰؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۶۳۴.
8.. ابن جوزی، همان.
9.. ابن مسکویه، تجارب الامم، ج۷، ص۳۸۴.
