اين نوشتار مرورى است بر روايات مأثور از اهل بيت عليهم السلام در مقام تفسير قرآن كريم ، و بررسى اين كه معصومان عليهم السلام با چه روشى ، و با چه زبانى و بيانى ، به تفسير قرآن پرداخته اند ؛ آيا در مقام تفسير قرآن ، از روشى خاص استفاده مى كردند يا نه؟ و به فرض آن كه روش خاص داشته اند ، در برخورد با همه آيات از يك روش استفاده شده يا روش هاى گوناگون را در پيش مى گرفتند؟
اين پايان نامه ، در دو بخش كلّى فراهم آمده است :
بخش نخست ، به كلّيات و مباحث مقدماتى اختصاص يافته است . ارتباط اهل بيت با قرآن ، قرآن از ديدگاه اهل بيت ، رابطه انسان هاى كامل با قرآن و هم سنگ بودنشان با قرآن ، اهمّيّت قرآن در سخن و عمل اين بزرگواران ، رويكرد ايشان به تفسير و حفظ قرآن ، اهل بيت و پاسدارى از قرآن در مقابل معاندان و كج انديشان ، ديدگاه اخباريان و ادلّه آنان در عدم حجيت ظواهر قرآن ، نياز قرآن به تفسير ، اصطلاحات رايج تفسير ، و امتيازات منهج تفسيرى اهل بيت ، در اين بخش آمده است .
در بخش دوم ، روش تفسيرى اهل بيت ، به تفصيلْ ، مورد بحث و بررسى قرارگرفته ، و ده روش براى ايشان ذكر نموده است. مؤلف ، در تبيين هر يك از روش ها ، پس از توضيح اهمّيّت ، جايگاه و دليل اعتبار شيوه ، نمونه هايى متناسب با آن شيوه را از روايات اهل بيت ذكر كرده است. وى ، با اين روش به دنبال اثبات اين مدعاست كه اهل بيت ، در منهج تفسيرى خود ، تمام اين شيوه هاى ده گانه را به كار بسته اند و تنها بر يك يا چند شيوه خاصْ بسنده ننموده اند.

۴۱۶ . منهج حديثى شيخ حرّ در «وسائل الشيعه» ،

حسين رحمانى تير كلايى ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشگاه قم ، استاد راهنما : دكتر غلامحسين اعرابى ، استاد مشاور : دكتر محمّد تقى ديارى ، ۱۳۸۴ ، ۱۹۴ص .
نگارنده ، اين مجموعه را به منظور نشان دادن سبك حديثى شيخ حرّ رحمه الله ، بررسى شخصيت علمى و فرهنگى او ، سبك وى در ترتيب ابواب و فصول كتاب وسائل الشيعه ، و نتيجه گيرى هايى كه در هر فصل نموده ، تدوين كرده است .
اين مجموعه ، پنج فصل دارد :
فصل اوّل را به تاريخچه جامع نگارى اختصاص داده ، كه در دو بخش تنظيم شده است :
بررسى وضعيت حديث از زمان پيامبر تا غيبت صغرى ـ كه عصر تبويب و شكل گيرى

۴۱۴ . منزلت حسين عليه السلام در قرآن و سنّت ،

فقير على انقلابى ، كارشناسى ارشد فلسفه و كلام ، مدرسه عالى امام خمينى رحمه الله ، استاد راهنما : حجة الاسلام سيّد محمّد نجفى يزدى ، استاد مشاور : حجة الاسلام سيّد محمود طباطبايى نژاد ، ۱۳۸۳ ، ۳۱۷ص .
ارتباط سيّد الشهدا عليه السلام با رسول اسلام صلى الله عليه و آله چگونه بود ؟ سيّد الشهداء عليه السلام در قرآن داراى چه فضائلى است؟ عزت و آزادگى سيّد الشهدا عليه السلام يعنى چه؟ آثار زيارت و گريه بر سيّد الشهدا چيست؟ صفات سيّد الشهدا عليه السلام كدام است ؟ پاسخ اين سؤال ها ، موضوع و مباحث اين پايان نامه را تشكيل مى هد .
نگارنده ، رساله خود را در هفت فصل فراهم آورده است :
فصل اوّل اين رساله ، مربوط به فضائل سيّد الشهدا عليه السلام در قرآن كريم است . در اين بخش ، بيشتر از تفاسير اهل سنّت و كتب آنها استفاده نموده و در صدد بيان اين بوده كه در قرآن ـ كه وحى منزل است ـ فضائل بسيار زيادى براى ايشان بيان شده است .
فصل دوم ، مربوط به فضائل سيّد الشهدا عليه السلام در نگاه پيامبر اسلام است .
فصل سوم ، مربوط به معجزات و كرامات سيّد الشهدا عليه السلام است كه سعى نموده بيشتر از كتب اهل سنّت نقل كند . نوآورى اين فصل ، اين است كه قبل از ذكر معجزات و كرامات سيّد الشهدا عليه السلام بحث علمى معجزه را به طور مقدمه بيان كرده ، و اين كه آيا معجزه ، فعل خداست يا غير خدا ناسازگارى معجزه با علل طبيعى و علم و دانش و ديگر شبهات را كه راجع به معجزه است نيز جواب داده است .
در فصل چهارم ، صفات سيّد الشهدا عليه السلام را بيان كرده ، و در فصل پنجم ، بحث مربوط به عزت و آزادگى سيّد الشهدا عليه السلام را آورده است . در اين فصل عزت و آزادگى سيّد الشهدا عليه السلام به طور علمى تحليل و بررسى كرده است .
فصل ششم را به جواب شبهه اى راجع به قيام امام حسين عليه السلام اختصاص داده است.
فصل هفتم را به فضيلت زيارات و گريه و حائر و قبر حسينى مختص گردانيده است.

۴۱۵ . منهج تفسيرى اهل بيت عليهم السلام ،

محمّد شريفانى ، كارشناسى ارشد معارف اسلامى ، مركز تربيت مدرس حوزه علميه قم ، استاد راهنما : سيّد محمّد باقر حجتى ، ۱۳۷۳ ، ۲۶۸ص .