در بخش ششم ، ضمن ارائه پيشنهادها ، هفت جدول رسم كرده و در هر جدول ، شرايط و صفات تخصصى مدير را در نظام هاى مختلف گنجانده است .

۴۱۳ . مناقشة المصادر الروائية للمذهب الحنفى بالإعتماد على أحاديث أميرالمؤمنين على عليه السلام ،

رامز الليوا ، كارشناسى ارشد الهيات و معارف اسلامى ، دانشگاه امام صادق عليه السلام ، استاد راهنما : دكتر احمد پاكتچى ، استاد مشاور : على اكبر غفارى ، ۱۳۸۰ ، ۴۱۴ص ، عربى .
تعيين تاريخ رواج فقه امام على عليه السلام ، بيان تأثير فقه امام على عليه السلام در تشكيل فقه كوفه ، تبيين موقعيت راويان حديث شيعه در نقل مصادر روايى از امام على عليه السلام تا زمان تأسيس فقه حنفى ، و شرح تأثيرپذيرى ائمه مذهب حنفى از فقه امام على عليه السلام ، از جمله موضوعاتى است كه نگارنده اين رساله ، به تحقيق آنها پرداخته است . از خصوصيات تحقيق ايشان ، توجّه به تقريب بين مذاهب ، خصوصا مذاهب جعفرى و حنفى ، و بيان تضارب آراى فقهاى اسلام و شرح همبستگى مذاهب اسلامى با يكديگر است . هدف اساسى وى ، توضيح اين مطلب است كه بسيارى از فقهاى حنفى ، در فتواهاى خود ، بر فتواها و احكام امام على عليه السلام اعتماد و تكيه دارند .
نگارنده ، رساله خود را در دو بخش تأليف نموده است :
در بخش اوّل ، مراحل شكل گيرى و نشر فقه اسلامى را ، از زمان پيامبر اسلام تا قرن هاى متأخر ، شرح و توضيح داده و سپس ، بحث جايگاه فقه علوى در بين فقهاى كوفه ، و نحوه برخورد آنان با اين فقه را توضيح داده است. در ادامه ، در باره ابو حنيفه ، مؤسس مذهب حنفى ، فقه او و رابطه اش با فقه علوى ، مطالبى عنوان نموده است .
بخش دوم پايان نامه ، داراى پنج فصل است :
بررسى مؤلفات قاضى ابويوسف ؛ تأليفات محمّد بن حسن ، مخصوصا كتاب الآثار وى ؛ بررسى كتاب اختلاف على عليه السلام و ابن مسعود شافعى ؛ تأليفات ابو جعفر طحاوى و بخصوص كتاب مختصر اختلاف العلماء از وى ، تشكيل دهنده اين بخش است. در فصل پايانى ، با بررسى دلائل ارائه شده در باب فقه جعفرى و فقه حنفى ، نقطه هاى تقارن اين دو فقه را با مقايسه ديدگاه ها بيان كرده ، و به عنوان حسن ختام پايان نامه ، نتايج كلّى بحث و اين مقايسه را ارائه نموده است .

۴۱۲ . ملاك هاى انتخاب و انتصاب نيروى انسانى در مديريت اسلامى با تأكيد بر «نهج البلاغه» ،

محمود خسروى ، كارشناسى ارشد مديريت بازرگانى ، دانشگاه امام صادق عليه السلام ، استاد راهنما : دكتر سيّد على اكبر افجه ، استاد مشاور : حجة الاسلام محمّد دشتى ، ۱۳۷۸ ، ۱۹۶ص .
شناسايى ويژگى هاى مديريتى حضرت على عليه السلام ، ارائه راه كارهاى عملى براى مديران جامعه اسلامى ، شناسايى وظايف مديران منابع انسانى در جامعه اسلامى براى گزينش نيروى انسانى و همچنين تعيين ملاك هاى انتخاب افراد بر اساس نهج البلاغه ، از مطالبى است كه نگارنده ، در رساله خود به بحث و بررسى پيرامون آن پرداخته است .
اين پايان نامه ، از شش بخش تشكيل يافته است :
نگارنده ، در بخش اوّل با ارائه طرح تحقيق ، هدف ، سابقه ، ضرورت ، سؤالات ، فرضيات و روش تحقيق را شرح داده و سپس ، به بيان تعاريف و اصطلاحات موجود در اين زمينه پرداخته است .
در بخش دوم ، با عنوان ادبيات تحقيق ، پايه هاى نخستين مديريت ، سير تحولات مديريت در قرون وسطى و عصر رنسانس ، و نظريه هاى كلاسيك مديريت را توضيح داده است . سپس ، به بحث و بررسى پيرامون نظريات مديريت ادارى پرداخته ، و به بيان وظايف مديريت ، جنبش مديريت را توضيح داده است .
در بخش سوم ، نگارنده پس از ذكر مقدمه ، ملاك ها و معيارهاى اساسىِ انتخاب نيروى انسانى را در اسلام بيان كرده ، و محور اين معيارها و ارزش ها را اخلاق مى داند .
بخش چهارم (بخش اصلى پايان نامه) ، در باره ملاك هاى انتخاب و انتصاب افراد در مديريت علمى ، و از نظر نهج البلاغه بحث كرده ، كه اين بخش ، خودْ داراى دو فصل است . روش ها و اصطلاحات انتخاب و انتصاب ، شرايط احراز شغل در مديريت علمى و نهج البلاغه ، مقياس هاى گزينشى ، مراحل و اعتبار سنجش افراد براى گزينش ، فوايد انتخاب و انتصاب ، انواع انتصاب و تفاوت ميان انتصاب و استخدام ، ملاك هاى انتخاب و انتصاب نيروى انسانى از نظر مديريت علمى و نهج البلاغه ، از مطالب اين دو فصل است .
نگارنده ، در بخش پنجم پايان نامه با عنوان جمع آورى و تجزيه و تحليل اطلاعات ، ضرورت و اهمّيّت تقسيم بندى در روش تجزيه و تحليل تطبيقى ، ويژگى هاى فردى ، ويژگى هاى اخلاقى و ويژگى هاى ارزشى را در اين جهت شرح داده است .