در بخش اوّل ، معانى لغوى و اصطلاحى «ملأ» و «مترف» ، سيماى ملأ و مترف در قرآن و نهج البلاغه ، و تعاريفى پيرامون طبقات اجتماعى را مطرح كرده است .
در بخش دوم ، مهم ترين اوصاف طبقه ملأ و مترف ، از جمله : تبعيت از آبا و اجداد گمراهشان ، فسق و فجور آنان ، اصرار بر گناهان ، گردنكشى و استكبار ، و انكار معاد را بيان كرده است .
در بخش سوم ، به روش هاى تخريبى گروه ملأ و مترف از جمله : گمراه خواندن رسولان ، استهزاى رسولان و مؤمنان ، درخواست كمك از رسولان در دفع عذاب از آنان و سپس خلف وعده ، و بشر خواندن رسولان پرداخته است .
در بخش چهارم ، عاقبت گروه ملأ و مترف در قرآن و نهج البلاغه را بيان كرده ، و به مواردى چون : هلاك شدن اين قوم ، رسيدن به تعب و خوارى ، و بطلان اعمال نيكشان اشاره نموده است .
۳۰۶ . سيماى مخبتين در قرآن و روايات ،
امر اللّه سليمانى ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده اصول دين ، استاد راهنما : دكتر احمد عابدى ، استاد مشاور : دكتر ناصر رفيعى ، ۱۳۸۳ ، ۲۳۵ ص .
بررسى واژه «اخبات» از ديدگاه آيات و روايات و لغت واصطلاح ، معرفى دقيق موضوع همراه با تشريح ابعاد و حدود آن ، و همچنين شناسايى جنبه هاى مبهم و مجهول موضوع ، از مباحث مطرح شده در اين پايان نامه است .
وى ، در مقدمه موضوع را تبيين نموده و اهداف و پيشينه و ضرورت و محدوديت هاى را بيان كرده است .
در بخش اوّل ، ابتدا به مفهوم شناسى «اخبات» از نظر لغت و اصطلاح پرداخته ، و مترادفات آن را نيز مورد بحث قرار داده است ؛ كلماتى از قبيل : «تواضع» ، «خشوع» ، «سكينه» ، «اطمينان» ، «خوف و خشيت» ، «اخلاص» و «انابه» پس از آن ، سير تاريخى بحث اخبات را بيان نموده است .
در بخش دوم رساله ، به سيماى مخبتين پرداخته ، وپس ازبيان مصاديق اعلاى مخبتين ، صفات آنان را ، آن گونه كه از قرآن مجيد و روايات به دست مى آيد توضيح داده است ، كه مخبتان در ابتدا ، بر اثر ذكر الهى به خوف و خشيت و سرانجام ، به اطمينان و آرامش مى رسند . اقسام ، درجات وآثار اخبات را نيز بيان كرده است .
