۲۱۵ . تعدد زوجات در اسلام ،

فريده فراهانى ، كارشناسى ارشد رشته الهيات و معارف اسلامى ، مركز تربيت مدرس حوزه علميه قم ، استاد راهنما : دكتر احمد بهشتى ، استاد مشاور : حجة الاسلام محمّد على مهدوى راد ، ۱۳۷۳ ، ۳۵۳ ص .
اين پايان نامه ، در باره مسئله ازدواج و چند همسرى و راه هاى شرعىِ جلوگيرى از گناه است. پايان نامه، در ده فصل منظم گشته كه هرفصل را نيز مباحثى تشكيل مى دهد.
نويسنده، در مقدمه فلسفه ازدواج و اهتمام اسلام را نسبت به آن توضيح مى دهد.
فصل اوّل پايان نامه ، در باب ضرورت زناشويى است. در اين فصل ، قانون زوجيت ، ضرورت ازدواج ، اهمّيّت ازدواج از نظر قرآن ، ديدگاه معصومان در مورد ازدواج ، زيان خوددارى از ازدواج و نهى اسلام از تجرد ، و آثار دنيوى و اخروى ازدواج نيز مطرح مى گردد.
فصل دوم ، در باره علل پيدايش تعدد زوجات در ميان بشر است. زورمندى مردها ، پدرسالارى ، هوسرانى ، عامل جغرافيايى يا اجتماعى ، عامل اقتصادى ، عادات ماهانه ، محدوديت سن زنان از حيث توالد و تناسل ، فزونى تعداد زنان بر مردان و اعتراف دانشمندان ، مطابقت و عدم مطابقت چند همسرى با طبيعت مرد ، در اين فصل آمده است.
فصل سوم ، تعدد زوجات قبل از ظهور اسلام را به بحث كشيده و به تعدد زوجات در يهود ، مسيحيت ، دوران جاهليت ، ايران باستان ، و همچنين جوامعى از قبيل مصر ، چين ، يونان و آسياى جنوب شرقى پرداخته است .
فصل چهارم ، در باره تعدد زوجات در جهان معاصر است. علت قبح و ناپسندى اين مسئله از ديدگاه قانون گذارى غربى ، نيرنگ مرد قرن بيستم و نظريه برتراند راسل در مورد تعدد زوجات را در اين فصل بررسى مى كند.
فصل پنجم، در مورد اسلام و تعدد زوجات است. مبحث اين فصل ، در باره بررسى علل تجويز تعدد زوجات براى مردان ، و نظريه قرآن در تعدد زوجات است .
فصل ششم ، شرايط تجويز تعدد زوجات را بررسى مى كند. مشروط بودن اباحه تعدد زوجات ، در اصلاح اين اباحه از عناوين آن است .
فصل هفتم ، و ممنوعيت تعدد ازدواج براى زنان است. بيان انواع نكاح ، جايز يا غير جايز بودن هر يك ، و ممنوعيت تعدد ازدواج براى زنان را در اين فصل بيان نموده است.

است . در برخى موارد ، متن روايت موجود در كتابت ، با رواياتى كه در منابع وجود داشته متفاوت بوده ، كه با نقل آن روايات ، اختلاف بين روايات را نشان داده است ؛
خ . جهت فهم سريع تر خوانندگان ، برخى از كلمات و اصطلاحات دشوارِ متن را معنا كرده و توضيح داده است .

۲۱۴ . تصحيح و نقد و بررسى كتاب «نفايس الفنون فى عرائس العيون» ،

غلامرضا مست على ، دكترى رشته ادبيات فارسى ، دانشكده تربيت مدرس دانشگاه علوم انسانى ، استاد راهنما : دكتر احمد احمدى ، ۱۳۷۴ ، ۱۸۱ ص .
كتاب نفايس الفنون فى عرائس العيون ، تأليف شمس الدين محمّد بن محمود آملى ، از علماى قرن هشتم هجرى ، كتابى است در موضوعات مختلف كه مى توان آن را كشكول نيز خواند.
محقق ، قسمت حديث اين كتاب را برگزيده و ضمن تصحيح و نقد و بررسى آن ، به عنوان رساله دكترى رشته ادبيات فارسى ، قسمتى از اين كتاب را احيا نموده است.
محل بحث محقق ، فن سوم از قسم اوّل اين كتاب است ، كه در باره علم نگاشته شده است . نويسنده قبل از ورود به بحث ، چند فايده را متذكر مى شود :
فايده اوّل ، در بيان اصطلاحات وارد در باره حديث و معناى لغوى و استعمالى لفظ «حديث» است. نويسنده ، به مناسبت ، به معرفى صحاح سته پرداخته و اولين كتاب حديثى را موطأ مالك دانسته و اشاره كرده است كه نزد خود اهل سنّت هم ، موطأ ، اصح كتب حديثى آنان است .
فايده دوم ، در باره تقسيمات حديث به صحيح و حسن و ضعيف و شرح هر يك است.
فايده سوم ، به احوال نقله حديث به اعتبار سبقت در اسلام و هجرت و وفور علم و فضيلت و كثرت ملازمت ، مربوط مى شود. در اين تقسيم بندى ، نقله حديث به دوازده طبقه تقسيم شده اند كه مشهور ، تعداد آنان را سى هزار نفر دانسته اند .
فايده چهارم ، در باره كيفيت علم به حديث است. نويسنده ، اين بحث را با بيان و شرح سه حديث به پايان برده است.
قسمت دوم اين تحقيق ، ذكر چهل حديث به شيوه يك «اربعين» در باب ايمان و اسلام و ادب و اخلاق و مواعظ و حكم است.