مرحوم استاد محمّد تقى جعفرى و همچنين كتاب نهج الصباغة فى شرح نهج البلاغة ، بيشتر بحث هاى پايان نامه ، حديثى است .
نگارنده ، در يك درآمد و سه فصل ، به بررسى تاريخى ـ روايى اين برهه پرداخته است :
در بخش درآمد رساله ، به بررسى اجمالى ۲۵ سال خلافت پس از پيامبر صلى الله عليه و آله كه در شناخت زمينه هاى شكل گيرى حكومت على عليه السلام ، اصلاحات علوى ، مخالفت ها و رويارويى ها مؤثر است ، پرداخته است .
در فصل اوّل ، به بررسى چگونگى بيعت مردم با على عليه السلام ، ويژگى هاى بيعت آن حضرت ، علل امتناع امام از پذيرفتن خلافت و سپس انگيزه هاى على عليه السلام در به عهده گرفتن خلافت ، اصلاحات فورى امام عليه السلام پس از زمامدارى ، يعنى اصلاحات اقتصادى و سياسى پرداخته است .
در فصل دوم ، با عنوان رويارويى ها ـ كه شامل سه بخش است ـ به تجزيه و تحليل جنگ هاى جمل ، صفين و نهروان پرداخته است .
فصل سوم با عنوان دوران غم و تنهايى ، به وقايع سال هاى پايانى زندگى على عليه السلام اختصاص دارد كه در آن ، نخست رويدادهاى ناگوار پس از جنگ نهروان ، مانند شهادت مالك اشتر و محمّد بن ابى بكر ، فتح مصر و حملات غارتگرانه معاويه را بررسى كرده ، سپس به عل تنهايى على عليه السلام در دوران پايانى حكومت و عوامل نافرمانى سپاهيان على عليه السلام و سستى آنها در نبرد پرداخته است .
بخش سوم رساله را نيز به شهادت على عليه السلام اختصاص داده است .
۱۶۳ . پژوهشى در پيرامون اصحاب اجماع ،
سيّد محمّد رضوى ، كارشناسى ارشد پيوسته الهيات ، معارف اسلامى و ارشاد ، دانشگاه امام صادق عليه السلام ، استاد راهنما : على اكبر غفارى صفت ، استادان مشاور : حجة الاسلام سيّد حسين مصطفوى و دكتر كامران ايزدى مباركه ، ۱۳۷۵ ، ۱۶۰ ص .
محور بحث در اين پژوهش ، عبارتى است كه از رجال كشّى نقل شده ، و آن عبارت بحث برانگيز «أجمعت العصابة على تصحيح مايصح عنهم» است ، كه مراد وى از «عصابه» ، ۱۸ نفر يا ۲۲ نفر از فقها است ، كه در عصر امام باقر تا امام رضا عليه السلام مى زيسته اند . نگارنده ، با كاوشى در كتب رجالى و تاريخى به بررسى شرح حال اين افراد پرداخته است .
