مرگ ، پوشيدگى مرگ ، آگاهى و عدم آگاهى افراد از مرگ خود و حكمت هاى پوشيده بودن مرگ ، فصل را به پايان برده است .
وى ، در فصل چهارم ، به توضيح وقوع مرگ و شدايد آن پرداخته و ضمن اشاره اى به اقوال مفسّران و كلام امير مؤمنان عليه السلام در توصيف حالات محتضر ، سخن غزالى در مورد شدت درد و رنجِ لحظات جان دادن را نقل كرده ، و به عنوان شاهد ، نمونه هايى از روايات را در باره اختلاف درد و رنجِ افراد ، در حين جان دادن ، بيان مى كند .
پنجمين فصل ، بحث رهاوردها و آثار وقوع مرگ است كه عبارت اند از : قطع اسباب دنيوى ، انقطاع مهلت عمل و پايان عمر ، بسته شدن راه توبه و عذرخواهى و بشارت به فوز و رستگارى ، يا وعيد شقاوت و تيره بختى .
در فصل ششم ، آثار سازنده ياد مرگ ، مرگ انديشى ، جلوه گرى دنيا در مقابل ياد مرگ و نظر امام على عليه السلام در باره دنيا مطرح مى شود .
مؤلف ، در فصل هفتم ، در باره انسان و ترس از مرگ و اين كه اين پديده (ترس) امرى طبيعى و غريزى است و انسان ميل به حيات جاويدان دارد و علل مختلفِ ترس از مرگ ، بررسى هايى كرده و در نهايت ، سيماى مرگ را از نظر مردان خدا توضيح داده است .
۴ . آداب حسنه از نظر «صحيفه سجّاديّه» ،
زهرا مصباح ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده الهيات دانشگاه تهران ، استاد راهنما : دكتر محمّد على مهدوى راد ، ۸۱ ص .
اين پايان نامه ، بررسى كوتاهى است پيرامون فضايل اخلاقى از ديدگاه صحيفه سجّاديّه با سرفصل هايى از اين قبيل : اخلاق چيست وچه نسبتى با آداب دارد؟ دعا چيست وچه آثارى دارد؟ صحيفه سجّاديّه چگونه در اين موضوع وارد بحث شده است ؟
نگارنده ، در يك مقدمه و پنج بخش ، به بررسى بدايع اخلاقى و عرفانى اين دعاهاى ارزشمند پرداخته است :
بخش اوّل ، در باره معناى لغوى و اصطلاحى «ادب» و «اخلاق» است .
بخش دوم ، نگاهى است به مكاتب اخلاقى از قبيل اخلاق دينى ، اخلاق عاطفى ، اخلاق فلسفى ، اخلاق وجدانى و اخلاق زيبايى .
بخش سوم ، در باره دعا و انگيزه ها و اهداف آن بحث مى كند ، و اين كه از مهم ترين اهداف مردان الهى ، اصلاح اجتماع بشرى ، از طريق تربيت كردن آنها با تعاليم الهى است