آصفيه ۲ / ۳۳ ؛ آصفيه ، هندليست ۲ / ۸۷۸ ش ۷۵ ؛ ايوانف ۹۹۶ ؛ بشيرحسين ، شيرانى ۱ / ۲۲ «رساله در سيرت النبى» ؛ شيرانى ۳۰ ؛ عليگر ، اطهر ۲۷ «احوال پيغامبر يا منتخب سفر السعادة» ؛ نوشاهى ، موزه ۷۵۵ «انتخاب سفر السعادة». ۱
سوم. «خاتمةُ سفر السعادة» يا «رسالة فى بيان ما لم يثبت فيه حديث صحيح من الأبواب»
يكم. چنان كه گذشت ، خاتمه سفر السعادة ، در ذكر آن دسته از روايات منقول از پيامبر صلى الله عليه و آله است كه صدور آنها به اثبات نرسيده است و گفته شد كه نسخه اى از اين رساله ، در كتاب خانه مسجد اعظم قم موجود است .
شمس الدين ابو عبد اللّه محمّد بن حسن بن همات دمشقى ( ۱۰۹۱ ـ ۱۱۷۵ ق ) همين خاتمه را تخريج كرده و به صورت كتاب مستقل ، با عنوان التنكيت والإفادة تخريج أحاديث خاتمة سفر السعادة ، به چاپ رسيده است . ۲
مى توان گفت كه اين كتاب ، تنها تخريج احاديث نيست ؛ بلكه شرحى انتقادى بر اين خاتمه است. ابن همات ، خود در مقدّمه كتابش بدين نكته اشاره كرده است :
أما بعد ، فهذا تخريج لطيف و تحرير إن شاء اللّه تعالى منيف على خاتمة سفر السعادة للشيخ الإمام مجد الدين الفيروز آبادى اللغوى ـ رَوَّحَ اللّه تعالى رُوحَهُ، و نوَّرَ ضَريحَهُ ـ و هو كتاب نفيس ، غير أنه محتاج إلى تنقيح و زيادة و تنكيت و إفادة، و لم يتيسّر لى الكتابة على جميع الكتاب، فاقتصرت على الخاتمة، و لخّصت من كلام الأئمّة ما هو الجم الغفير، و نبهت على ما فيه اعتراض من كلامه و
