( ۱ نسخه ) ؛ استورى ۱۸۱ ش ۲۲۴ ؛ برگل ۲ / ۷۸۳ ش ۴۹۴ ؛ نفيسى ۱ / ۳۶۹ ، زندگى نامه دهلوى و نام آثارش ، از آن ميان «طريق الافادة فى شرح سفر السعادة» فيروزآبادى به نام «طريق القويم شرح صراط المستقيم» ؛ كشف الظنون ، ج ۲ ، ص ۹۹۱ «سفر السعادة» متن ؛ هدية العارفين ، ج ۱ ، ص ۵۰۳ ؛ مشار ، ۳۲۳۵ «شرح سفر السعادة» ؛ مشار ، مؤلفين ۳ / ۷۶۸ كه نشانىِ دو چاپ هند «شرح سفر السعادة» را داده است ؛ حديقه لاهورى ، ۱۹۳ تا ۱۹۵ زندگى نامه دهلوى و نام چند اثرش از آن ميان «صراط المستقيم» كه محشى آن را نشناخته و در پاورقى مى نويسد : از اين كتاب ، هيچ گونه آگاهى اى در دست نيست ؛ پاكستان و هند ۴ / ۷۹۰ كه متن را به نام صراط المستقيم ناميده ، ولى متن اصلى را نادرست عربى تلقى كرده است ، همان جا ۴ / ۱۵۰ تا ۱۵۴ زندگى نامه دهلوى و نام آثارش ، از آن ميان «الطريق القويم فى شرح الصراط المستقيم» ؛ دانش ۱۳ : ۱۳۶۷ / ۸۴ ؛ جرنل ، خدابخش ۴۰ / ۳۵ ، همان جا ۲ :۱۹۷۷ / ۴۶ ؛ خزينه ۱ / ۱۶۴ زندگى نامه و نام چند اثر او ، از آن ميان «صراط المستقيم» ؛ خزينة الأصفيا ، اردو ۲۴۷ كه ضمن آثارش دو كتاب به نام هاى صراط المستقيم و شرح سفر السعادت را جدا برشمرده است.
يزد ، شيروانى ۵ / ۱۷۵۷ .
آصفيه ، هندليست ۲ / ۸۷۸ ( ۲ نسخه ) ، ۱۶۰۸ ، همان جا ۴ / ۳۸۲ ؛ آكادمى ، چاپى ۱۶۴ ؛ اته ۲۵۸۳ ، ۲۵۹۸ ، ۲۶۵۴ ، ۲۶۵۵ ، ۲۶۵۶ ؛ ايوانف ۱۰۰۲ ، ۱۰۰۳ ؛ بانكيپور ۱۴ / ۱۱۸۶ ؛ بشير حسين ، شفيع ۴۱۷ ؛ پاكستان ، اوچ ، غلام سرور ۲۱ ؛ داكا ۱ / ۲۴۳ ؛ راجستان ۱ / ۳۱ «شرح سفرالسعادة» ؛ ريو ۱ / ۱۵ «شرح سفر السعادة» طرازى ، قاهره ۱ / ۳۳۴ ؛ عبد الرحيم ۱ / ۶۱ ؛ گنج ۲ / ۹۳۹ ( ۴ نسخه ) ؛ نوشاهى ، چاپى ۸۸۱ ، همان جا ۲ / ۱۳۱۴ ؛ نوشاهى ، موزه ۶۵۶ ، ۷۵۶ ؛ هندوستان ۶۳ . ^۱

اين چاپ ، از باب اوّل آغاز شده و حاوى مقدّمه اى كه در بعضى چاپ هاى ديگر آمده ، نيست ؛ ولى به صورت كامل ، احاديث را تخريج كرده است.

ج . ترجمه ها و شرح ها

از سفر السعادة ، چند ترجمه صورت گرفته است :
۱ . نخستين ترجمه از متن فارسى به عربى در سال ۸۰۴ ق ، توسط ابو الجواد محمّد بن محمود مخزومى ـ كه پيش از اين معرفى شد ـ .
۲ . ترجمه و شرح به زبان فارسى ، توسط عبد الحق دهلوى .
احمد منزوى ، اين ترجمه و شرح را اين چنين معرفى مى كند :
طريق القويم فى شرح صراط المستقيم : شرح سفر السعادة فيروزآبادى ( د ۸۱۷ ق / ۱۴۱۴ م ) شرح از محدّث دهلوى ، عبد الحق نگاشته ۱۰۱۶ ق / ۸ ـ ۱۶۰۷ م. در اخلاق و رفتار پيامبر صلى الله عليه و آله بر پايه حديث ها مى باشد. شرحى است گسترده و حامل متن و در منابع به نام هاى گوناگون آمده است. نخست ديباچه است كه در آن ، نام خود و نگارنده متن را ياد كرده است و نيز اين كه نام متن «سفر السعادت كه آن را صراط المستقيم نيز خوانند» است و خود به شرح ، نامى نداده و در منابع ، به نام هاى گوناگون و برخى نادرست آمده و پيش از آغاز به گزارش ، «مقدّمه»اى آورده «در آنچه دانستن آن پيش از مقصود ، واجب و مناسب باشد» در ۲ قسم :
قسم : ۱ . در مصطلحات علم حديث ، احوال كتب ستّه ؛
۲ . احوال ائمّه مذاهب اربعه . اين دو بخش ، با سربندهاى «وصل» است. در نولكشور ، ۱۸۷۵ م / ۱۲۹۲ ق در ۵۸۵ ص چاپ شده است. آغاز چاپى : سبحانك لا علم لنا إلّا ما علمتنا إنك أنت العليم... حمد و سپاس صانع پروردگار .
مشترك ۴ / ۲۳۶۷ «شرح سفر السعادة» ( ۲۰ نسخه ) ، همان جا ۱۰ / ۲۱۹ ( ۲ نسخه ) ؛ نسخه ها ۲ / ۱۲۶۸ «صراط المستقيم : شرح سفر السعادة»