۱۱۰.كتاب الزهد - به نقل از خالد حذّاء - : وقتى عيسى بن مريم عليه السلام فرستادگانش را مى‏فرستاد تا مردگان را زنده كنند، به آنها مى‏فرمود: چنين و چنان بگوييد ، پس هر گاه لرزه و اشكى در خود يافتيد، در چنين حالتى دعا كنيد .

۱۱۱.عيسى بن مريم عليه السلام : كدام يك از شماست كه فرزندش از او نانى بخواهد و او سنگى به دستش دهد؟ و از او روپوشى بخواهد و او مارى به دستش دهد؟ حال ، وقتى شما بدكرداران مى‏دانيد كه بايد چيزهاى خوب به فرزندانتان بدهيد ، خداوندتان سزاوارتر است چيزهاى خوب را به كسى كه از او بخواهد ، بدهد .

۱۱۰.كتاب الزهد عن خالد الحذّاء: كانَ عيسَى بنُ مَريَمَ عليه السلام إذا سَرَّحَ رُسُلَهُ يُحيُونَ المَوتى‏ ، قالَ : فَكانَ يَقولُ لَهُم : قولوا كَذا ، قولوا كَذا ، فَإِذا وَجَدتُم قَشعَريرَةً ودَمعَةً ، فَادعوا ثَمَّ عِندَ ذلِكَ .^۱

۱۱۱.عيسى بن مريم عليه السلام : أَيُّ إِنسَانٍ مِنكُم يَسأَلُهُ ابنُهُ خُبزاً فَيُعطِيهِ حَجَراً؟ ويَسأَلُهُ شَملَةً فَيُعطِيهِ حَيَّةً؟ فَإِذا كُنتُم أنتُم الأَشرارَ تَعرِفونَ تُعطونَ العَطايَا الصّالِحَةَ لِأَبنائِكُم ، فَكانَ بِالأَحرى‏ رَبُّكُم يُعطِي الخَيراتِ لِمَن يَسأَلُهُ .^۲

راجع : ص ۸۲ (من أدعية عيسى بن مريم عليهما السلام) و ص ۲۶۲ (الفصل السابع / ح ۷/۲۱ و ۷/۲۳) و ۲۸۶ (ح ۷/۶۵) .