۷۱.عيسى بن مريم عليه السلام : به راستى به شما مى‏گويم : ارواح شياطين، در هيچ چيز چنان نزيستند كه در دل‏هاى شما زيسته‏اند . خداوند، دنيا را تنها براى اين به شما داده كه در آن براى آخرت كار كنيد ، آن را به شما نداده است كه از آخرت بازتان دارد . آن را برايتان گسترده تا بدانيد با آن براى عبادت ، ياريتان كرده است ، نه براى گناهان . شما را در دنيا تنها به طاعت خود فرمان داده و نه به نافرمانى‏اش . شما را با دنيا بر حلال، مدد رسانده و حرام را در آن بر شما روا نداشته است . آن را برايتان وسعت بخشيده ، تنها بدين خاطر كه در آن به يكديگر بپيونديد و آن را برايتان نگسترده كه در آن از يكديگر بِبُريد !

۷۲.عيسى بن مريم عليه السلام : دنيا ، به صورت كشتزارى آفريده شده است كه بندگان در آن، شيرين و تلخ و بد و نيك مى‏كارند ، و نيكى در روز حسابرسى، فرجامى سودمند دارد ، و بدى در روزِ درو ، رنج و بدبختى به دنبال مى‏آورد .

۷۳.عيسى بن مريم عليه السلام : به اندازه‏اى كه در اين جا رنج مى‏كشيد ، در آن جا (آخرت) مى‏آساييد ، و به اندازه‏اى كه در اين جا مى‏آساييد، در آن جا رنج مى‏بَريد .

۷۴.عيسى بن مريم عليه السلام : اى جان! كار كن تا روزى داده شوى ، و اى تن! رنج ببر تا بياسايى .

۷۵.عيسى بن مريم عليه السلام : هزينه به دست آوردن دنيا و آخرت ، هر دو ، سنگين است : امّا دنيا ، چون به سوى هر چيزش كه دستت را دراز كنى ، مى‏بينى شخص نابه‏كارى ،
پيش از تو، به سويش دست دراز كرده است ؛ و امّا آخرت ، چون كسى را نمى‏يابى كه در دستيابى به آن ياريت دهد .

۷۱.عنه عليه السلام: بِحَقٍّ أَقُولُ لَكُم : إِنَّ أَرواحَ الشَّياطِينِ ما عُمِّرَت فِي شَي‏ءٍ ما عُمِّرَت فِي قُلُوبِكُم ، فَإِنَّما أَعطاكُمُ اللَّهُ الدُّنيا لِتَعمَلُوا فِيها لِلآخِرَةِ وَلَم يُعْطِكُمُوها لِتَشغَلَكُم عَنِ الآخِرَةِ ، وإِنَّما بَسَطَها لَكُم لِتَعلَمُوا أَنَّهُ أَعانَكُم بِها عَلَى العِبادَةِ وَلَم يُعِنكُم بِهَا عَلَى الخَطَايا ، وَإِنَّما أَمَرَكُم فِيها بِطَاعَتِهِ وَلَم يَأمُركُم فِيها بِمَعصِيَتِهِ ، وإِنَّما أَعانَكُم بِهَا عَلَى الحَلالِ وَلَم يُحِلَّ لَكُم بِها الحَرامَ ، وإِنَّما وَسَّعَها لَكُم لِتَواصَلُوا فِيها ، وَلَم يُوَسِّعها لَكُم لِتَقاطَعُوا فِيها .^۱

۷۲.عنه عليه السلام: إِنَّ الدُّنيا خُلِقَت مَزرَعَةً تَزرَعُ فِيها العِبادُ الحُلوَ وَالمُرَّ وَالشَّرَّ وَالخَيرَ ، وَالخَيرُ لَهُ مَغَبَّةٌ^۲ نافِعَةٌ يَومَ الحِسابِ ، وَالشَرُّ لَهُ عِناءٌ وَشِقاءٌ يَومَ الحِصادِ .^۳

۷۳.عنه عليه السلام : بِقَدرِ ما تَنصَبُونَ‏^۴ هاهُنا تَستَرِيحُونَ هاهُنا ، وبِقَدرِ ما تَستَرِيحُونَ هاهُنا تَنصَبُونَ هاهُنا .^۵

۷۴.عنه عليه السلام: يا نَفسُ اعمَلِي تُرزَقِي ، ويا جَسَدُ انصَب تَستَرِح .^۶

۷۵.عنه عليه السلام: إِشتَدَّت مَؤُونَةُ الدُّنيا وَمَؤُونَةُ الآخِرَةِ ؛ أَمّا مَؤُونَةُ الدُّنيا فَإِنَّكَ لا تَمُدُّ
يَدَكَ إِلى‏ شَي‏ءٍ مِنها إِلَّا وَجَدتَ فاجِراً قَد سَبَقَكَ إِلَيهَا ، وَأَمّا مَؤُونَةُ الآخِرَةِ فَإِنَّكَ لَا تَجِدُ أَعواناً يُعيِنُونَكَ عَلَيها .^۷