۳۶۴.عيسى بن مريم عليه السلام : براى حكمت ، اهلى است ؛ پس اگر آن را به نااهلش بياموزى، تباهش ساخته‏اى ، و اگر از اهلش هم دريغ نمايى، تباهش ساخته‏اى . مانند طبيب باش كه دارو را آن جا كه بايد به كار مى‏بَرد .

۳۶۵.عيسى بن مريم عليه السلام : اى گروه حواريان! مرواريد را به خوك مسپاريد ؛ زيرا كه خوك با آن كارى نمى‏كند . حكمت را نيز به كسى كه خواهانش نيست ، مدهيد . حكمت، از مرواريد بهتر است ، و آن كه خواهانش نيست، از خوك بدتر است .

۳۶۶.عيسى بن مريم عليه السلام : جواهر را در گردن خوك مياويزيد .

۳۶۷.عيسى بن مريم عليه السلام : دُر را در پاى خوكان نريزيد .^۱

۳۶۸.عيسى بن مريم عليه السلام : همه مردم ستارگان را مى‏بينند؛ امّا تنها آن كس با آنها راهيابى مى‏كند كه مسيرها و جايگاه‏هاى ستارگان را بشناسد . همچنين همه شما حكمت مى‏آموزيد؛ ليك از ميان شما تنها كسى بدان راه مى‏يابد كه آن را به كار بندد .

۳۶۴.عنه عليه السلام: إِنَّ لِلحِكمَةِ أَهلاً، فَإِن وَضَعتَها فِي غَيرِ أَهلِها ضَيَّعتَ وإِن مَنَعتَها مِن أهلِها ضَيَّعتَ ، كُن كَالطَّبِيبِ يَضَعُ الدَّواءَ حَيثُ يَنبَغِي.^۱

۳۶۵.عنه عليه السلام: يا مَعشَرَ الحَوَارِيِّينَ ، لَا تُلقُوا اللُّولُؤَ لِلخِنزِيرِ، فَإِنَّهُ لَا يَصنَعُ بِهِ شَيئاً، ولا تُعطُوا الحِكمَةَ مَن لا يُرِيدُها، فَإِنَّ الحِكمَةَ أَحسَنُ مِنَ اللُّؤلؤ، ومَن لا يُرِيدُها أَشَرُّ مِنَ الخِنزِيرِ .^۲

۳۶۶.عنه عليه السلام: لا تُعَلِّقُوا الجَواهِرَ فِي أَعناقِ الخَنازِيرِ .^۳

۳۶۷.عنه عليه السلام: لَا تَطرَحُوا الدُّرَّ تَحتَ أَرجُلِ الخَنازِيرِ .^۴

۳۶۸.عنه عليه السلام: إِنَّ كُلَّ النَّاسِ يَبصُرُ النُّجُومَ ، ولكِن لَا يَهتَدِي بِها إِلَّا مَن يَعرِفُ مَجَارِيَها ومَنازِلَها ؛ وكَذلِكَ تَدرُسُونَ الحِكمَةَ ولكِن لا يَهتَدِي لَها مِنكُم إِلَّا مَن عَمِلَ بِها.^۵