۳۱۵.عيسى بن مريم عليه السلام - به حواريان - : تن را چه سود كه برونش درست باشد و درونش تباه؟! و شما را چه سود كه پيكرهايتان خوشايندتان باشد و دل‏هايتان تباه؟! و شما را چه سود كه پوست‏هايتان (ظاهرتان) را پاكيزه كنيد و دل‏هايتان (باطنتان) آلوده باشد؟!

۳۱۶.عيسى بن مريم عليه السلام : اى دانشمندان فاسد! به مردم دستور مى‏دهيد كه روزه بگيرند و نماز بخوانند و صدقه (/ زكات) بدهند و خود به آنچه دستور مى‏دهيد ، عمل نمى‏كنيد و آنچه را مى‏آموزيد، به كار نمى‏بنديد . وه كه چه بد داورى مى‏كنيد! به گفتار و آرزوها توبه مى‏كنيد و به هواى نفس عمل مى‏كنيد! شما را چه سود كه پوست‏هايتان (ظاهرتان) را پاكيزه كنيد و دل‏هايتان (باطنتان) آلوده باشد ؟

۳۱۷.عيسى بن مريم عليه السلام : شما را چه شده است كه نزد من با جامه راهبان مى‏آييد در حالى كه دل‏هايتان ، همچون دل گرگ‏هاى درنده است؟! جامه شاهان بپوشيد؛ ليك دل‏هايتان را با ترس [از خدا] بميرانيد .

۳۱۸.عيسى بن مريم عليه السلام : من شما را همچون قوچ مى‏فرستم تا برّه‏هاى بنى اسراييل را گرد آوريد^۱ . پس چون گرگ‏هاى درنده نباشيد كه مردم را مى‏درند . برّه‏ها را دريابيد . شما را چه مى‏شود كه با جامه‏هاى مويين [نزد من ]مى‏آييد در حالى كه دل‏هايتان ، دل خوك است . جامه شاهان بپوشيد؛ ليك دل‏هايتان را با ترس [ازخدا] نرم سازيد .

۳۱۹.عيسى بن مريم عليه السلام - خطاب به عالمان بنى اسراييل - : با مردم چونان گرگِ دزد
و روباه مكّار و باز شكارى نباشيد .

۳۱۵.عنه عليه السلام - لِلحَوارِيِّينَ - : لا يُغنِي عَنِ الجَسَدِ أَن يَكُونَ ظاهِرُهُ صَحِيحاً وباطِنُهُ فاسِداً ، كَذلِكَ لا تُغنِي أَجسادُكم الَّتِي قَد أَعجَبَتكُم وَقَد فَسَدَت قُلُوبُكُم ، وما يُغنِي عَنكُم تُنَقُّوا جُلُودَكُم وقُلُوبُكُم دَنِسَةٌ .^۱

۳۱۶.عنه عليه السلام: يا عُلَماءَ السَّوءِ ، تَأمُرونَ النّاسَ يَصُومونَ ويُصَلُّونَ ويَتَصَدَّقُونَ ولا تَفعَلُونَ ما تَأمُرونَ! وتَدرُسُونَ ما لا تَعلَمُونَ ، فيا سُوءَ ما تَحكُمونَ! تَتُوبُونَ بِالقَولِ وَالأَمانِيِّ وتَعمَلونَ بِالهَوى‏! وما يُغنِي عَنكُم أَن تُنَقُّوا جُلُودَكُم وقُلُوبَكُم دَنَسَةً .^۲

۳۱۷.عنه عليه السلام: ما لَكُم تَأتُونِّي وعَلَيكُم ثِيَابُ الرُّهبانِ وقُلُوبُكُم قُلُوبُ الذِئابِ الضَوارِيّ؟! اِلبَسُوا ثِيابَ المُلُوكِ وأَمِيتُوا قُلُوبَكُم بِالخَشيَةِ .^۳

۳۱۸.عنه عليه السلام: إِنَّما أَبعَثُكُم كَالكِباشِ‏^۴ تَلتَقِطُونَ خِرفانَ بَنِي إِسرائِيلَ ، فَلا تَكُونُوا كَالذِّئابِ الضَّوارِيّ الَّتِي تَختَطِفُ النّاسَ ، وَعَلَيكُم بِالخرفانِ . ما لَكُم تَأتُونَ ، عَلَيكُم ثِيابَ الشَّعرِ وقُلوبُكُم قُلوبُ الخَنازِيرِ ، اِلبَسُوا ثِيابَ المُلُوكِ ولَيِّنُوا قُلُوبَكُم بِالخَشيَةِ .^۵

۳۱۹.عنه عليه السلام - لِأَحبارِ بَنِي إِسرائِيلَ - : لا تَكُونُوا لِلنّاسِ كَالذِّئبِ السّارِقِ ، وكَالثَّعلَبِ
الخَدُوعِ ، وكَالحِدَأِ^۶ الخاطِفِ .^۷