161
حکمت‌ نامه عيسي بن مريم عليهما السلام

۲۵۲.عيسى بن مريم عليه السلام : اگر دوست داريد كه دوستان خالصِ خدا ، و نور فرزندانِ آدم كه آفريدگان اويند ، باشيد ، پس ، از كسى كه به شما ستم كرده است ، درگذريد و از كسى كه از شما عيادت نمى‏كند، عيادت كنيد ، و به آن كه به شما نيكى نمى‏كند ، نيكى نماييد ... .

۲۵۳.تاريخ دمشق - به نقل از ابن مبارك - : به من خبر رسيده است كه عيسى بن مريم عليه السلام از عدّه‏اى گذشت و آنان به او ناسزا گفتند؛ ولى عيسى عليه السلام به آنان به نيكى سخن گفت . بر عدّه‏اى ديگر گذشت و آنها به او بيشتر ناسزا گفتند و عيسى به آنان بيشتر سخن نيك گفت .
مردى از حواريان گفت : هر چه آنها بيشتر بد گفتند، تو بيشتر خوب گفتى . گويا با اين كار، ايشان را به خودت گستاخ مى‏كنى!
عيسى عليه السلام فرمود: «هر انسانى آنچه نزد خود دارد ، تقديم مى‏كند» .

۴ / ۳۹

انفاق در راه خدا

۲۵۴.عيسى بن مريم عليه السلام : چگونه محبّتش به دوستش كامل است كسى كه مقدارى را از آنچه دارد، ارزانى او نمى‏كند؟!

۲۵۵.عيسى بن مريم عليه السلام : به راستى به شما مى‏گويم : دل‏هاى شما آن جاست كه گنج‏هاى شماست . از همين روست كه مردم، دارايى‏هاى خود را دوست دارند و جانشان مشتاق آنهاست . پس گنج‏هايتان را در آسمان بنهيد؛ آن جا كه نه موريانه آنها را مى‏خورَد و نه دزدان به آن دسترسى دارند .


حکمت‌ نامه عيسي بن مريم عليهما السلام
160

۲۵۲.عنه عليه السلام: إِن أَحبَبتُم أَن تَكُونُوا أَصفِياءَ للَّهِ‏ِ عزّ وجلّ وَنُورَ بَنِي ادَمَ مِن خَلقِهِ ؛ فَاعفُوا عَمَّن ظَلَمَكُم ، وعُودُوا مَن لَا يَعُودُكُم ، وأَحسِنُوا إِلى‏ مَن لَا يُحسِنُ إِلَيكُم . . . .۱

۲۵۳.تاريخ دمشق عن ابن المبارك: بَلَغَنِي أَنَّ عِيسَى بنَ مَريَم مَرَّ بِقَومٍ فَشَتَمُوهُ ، فَقالَ خَيراً . ومَرَّ بِآخَرِينَ فَشَتَمُوهُ وزَادُوا ، فَزادَهُم خَيراً .
فَقالَ رَجُلٌ مِنَ الحَوارِيِّينَ : كُلَّما زادُوكَ شَرّاً زِدتَهُم خَيراً ، كَأَنَّكَ تُغرِيهِم بِنَفسِكَ!
فَقالَ عِيسى‏ : كُلُّ إِنسَانٍ يُعطِي ما عِندَهُ .۲

۴ / ۳۹

الإِنفاقُ في سَبيلِ اللَّهِ‏

۲۵۴.عيسى بن مريم عليه السلام: كَيفَ يَستَكمِلُ حُبَّ خَلِيلِهِ مَن لَا يَبذُلُ لَهُ بَعضَ ما عِندَهُ؟!۳

۲۵۵.عنه عليه السلام: بِحَقٍّ أَقُولُ لَكُم : إِنَّ قُلُوبَكُم بِحَيثُ تَكُونُ كُنُوزُكُم ، وَلِذلِكَ النّاسُ يُحِبُّونَ أَموالَهُم وتَتُوقُ‏۴ إِلَيهَا أَنفُسُهُم ، فَضَعُوا كُنُوزَكُم فِي السَّماءِ حَيثُ لا يَأكُلُهَا السُّوسُ ، ولا يَنالُهَا اللُّصُوصُ .۵

1.الزهد لابن حنبل: ص ۱۱۸ عن ميسرة ، حلية الأولياء: ج ۵ ص ۲۳۸ الرقم ۳۲۸ عن يزيد بن ميسرة نحوه ، الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۰۴.

2.تاريخ دمشق: ج ۴۷ ص ۴۳۷ ، البيان والتبيين: ج ۲ ص ۱۷۷ و ج ۳ ص ۱۴۰ كلاهما نحوه ، الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۱۲.

3.تحف العقول: ص ۵۰۶ ، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۰۹ ح ۱۷.

4.تاقت نفسي إلى الشي‏ء: أي اشتاقت (الصحاح: ج ۴ ص ۱۴۵۳ «توق»).

5.تحف العقول: ص ۵۰۳ ، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۰۶ ح ۱۷.

  • نام منبع :
    حکمت‌ نامه عيسي بن مريم عليهما السلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: مجتبی فرجی، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 19646
صفحه از 321
پرینت  ارسال به