جان انسان را در هر شبانه‏روز، پنج بار از گناهان شستشو مى‏دهد، مگر گناهى كه موجب خروج انسان از ايمان مى‏گردد و گناهكار بر آن اصرار ورزد.^۱
۵ . نقش مؤثّر و تعيين كننده پاكى از گناهان در سعادت و خوش‏بختى انسان در دنيا و آخرت، موجب گرديده كه بر پايه حديثى، امام على عليه السلام، آيه (إِنَّ الْحَسَنَتِ يُذْهِبْنَ السَّيَِّاتِ ؛ به يقين، نيكى‏ها بدى‏ها را از بين مى‏برند) را اميدوار كننده‏ترين آيه قرآن بنامد.^۲

مى‏برند) .
اين آيه با صراحت اعلام مى‏كند كه انواع كارهاى نيك مى‏توانند آثار كارهاى زشت را از بين ببرند . از اين رو، روايت شده كه امام على عليه السلام در تبيين آيه ياد شده مى‏فرمايد:
إنَّ اللَّهَ‏عزّ وجلّ يُكَفِّرُ بِكُلِّ حَسَنةٍ سيِّئةً .^۱
خداوند متعال با هر كار نيكى، يك كار بد را مى‏زدايد.
۲ . نقش سريع كار نيك را در زدودن آثار زشت، مى‏توان از وعده مؤكّد خداوند متعال در اين آيه فهميد:
(إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيًْا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ .^۲ هر گاه خداوند، چيزى را اراده نمايد ، به آن مى‏گويد : «هست شو» و آن به وجود مى‏آيد).
۳ . تناسب حكم و موضوع، ايجاب مى‏كند كه زدودن آثار گناهان بزرگ، تنها با انجام دادن كارهاى نيك بزرگ امكان‏پذير است . اين نكته را مى‏توان از حديثى كه در بند ۴ آمده نيز استنباط كرد.
۴ . نماز، بهترين وسيله براى زدودن آثار گناهان از جان است؛ زيرا اصلى‏ترين مصداق آيه ياد شده است. از اين رو در حديثى آمده كه امام على عليه السلام فرمود:
الصَّلواتُ الخَمسُ كفّارةٌ لِما بينَهُنَ‏ما اجتَنَبتَ مِن الكبائرِ، و هِى التى قالَ اللَّهُ : (إنَّ الحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ) .^۳
نمازهاى پنجگانه، گناهانى را كه در فاصله ميان آنها مرتكب شده‏اى، مى‏پوشاند، به شرط آن كه از گناهان كبيره دورى كنى، و همين نمازها هستند كه خداوند فرموده: (همانا خوبى‏ها بدى‏ها را از بين مى‏برند) .
در حديثى ديگر، امام صادق عليه السلام نمازهاى پنجگانه را به نهر آبى تشبيه نموده كه