فَافعَل ، فَإنَّك تَكونُ إذا مِتَّ عَلَى الطَّهارَةِ شَهيدَاً .
به طهارتت بيفزا كه خداوند، عمرت را زيادتر مى‏كند . اگر مى‏توانى در شب و روز باطهارت باشى ، چنين كن ؛ چرا كه اگر با طهارت بميرى ، شهيد مرده‏اى . ^۱
بر اين اساس، يكى از دستور العمل‏هاى مهم براى سير و سلوك و تهذيب نفس، اين است كه سالك هميشه باوضو باشد.

نكته قابل توجّه است:
۱ . نقش عبادت در نورانيت جان، اختصاص به وضو ندارد؛ بلكه انواع كارهاى نيكو، اگر با قصد قربت و انگيزه الهى انجام شوند، موجب نورانيت جان و افزايش بصيرت درونى اند. در حديثى از امام على عليه السلام آمده :
إنَّ عَلى كُلِّ حَقٍّ حَقيقَةً ، و عَلى‏ كُلِّ صَوابٍ نوراً .^۱
هر كار حقّى، حقيقتى دارد و با هر كار درستى، نورى همراه است.
بنا بر اين، نورانيت حاصل از وضو بايد خصوصيتى داشته باشد كه موجب امتياز آن از ساير نيّت‏هاست.
۲ . بر پايه حديث ياد شده، ويژگى نورانيتى كه از وضو پديد مى‏آيد، اين است كه در تاريكى قيامت، به صورت درخشش خاصّى در چهره اهل ايمان، نمودار مى‏گردد.
۳ . بر اساس شمارى از احاديث، نقش وضو در نورانيت امّت اسلامى، بيش از ساير امّت‏هاست، چنان كه از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله گزارش شده كه فرمود:
يَحشُرُ اللَّهُ اُمَّتِى يَومَ القِيامَةِ بَينَ الاُمَمِ غُرَّاً مُحَجَّلينَ مِن آثارِ الوُضُوءِ .^۲
خداوند در روز قيامت اُمت مرا از ميان امّت‏ها، انسان‏هايى نشان‏دار و پيشانى‏سفيد از آثار وضو، بر مى‏انگيزد .
جمع‏بندى اين حديث و احاديث مشابه آن،^۳ با حديثى كه در متن آمد، اين است كه يكى از امتيازات امّت اسلامى بر ساير امّت‏ها، اين است كه ساير امّت‏ها در اثر وضو، تنها با چهره نورانى محشور مى‏شوند؛ ولى مسلمانان، سر تا پا نورانى هستند.
۴ . بركات وضو تنها در نورانيت قيامت خلاصه نمى‏شود؛ بلكه طهارت ناشى از آن، در زندگى دنيوى انسان نيز مؤثّر است. در حديثى از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نقل شده كه فرمود:
أكثِر مِنَ الطَّهورِ يَزِدِ اللَّهُ فى عُمرِكَ ، وإنِ استَطَعتَ أن تَكونَ بِاللَّيلِ والنَّهارِ عَلى طَهارَةٍ