باشد و بخشی از اين نابسامانی را حل کند. روشن است که اين پيشنهاد تنها محدود به مجموعه تنخ از کتاب مقدس است.
۸. زبانهای سامی
Semetic Languages
آگوست شلوتسر۱برای نخستین بار در سال ۱۷۸۱م. عنوان زبانهای سامی را به مجموعهای از زبانهای خاور میانه (آرامی، سریان، عبری، حبشی، عربی) اطلاق کرد. وی با استناد به پیدایش ۱۰: ۱ـ ۳۲ که سیاهه اقوام را پس از طوفان نوح برشمرده، ریشه زبانهای مذکور را به سام پسر نوح برگردانده است. فصل بعدی سفر پیدایش نیز به دگرگونی زبانها پس از واقعه بابل میپردازد:
این است پیدایش پسران نوح: سام و حام و یافث؛ و از ایشان بعد از طوفان، پسران متولد شدند. پسران یافث: جومر و ماجوج و مادای و یاوان و توبال و ماشَک و تیراس.... از اینان جزایر امتها منشعب شدند؛ در اراضی خود هر یکی موافق زبان و قبیلهاش در امتهای خویش.
و پسران حام: کوش و مصرایم و فوط و کنعان... . و ابتدای مملکت وی بابل بود... .
و از سام که پدر جمیع بنی عابر و برادر یافَث بزرگ بود از او نیز اولاد متولد شد... . و مسکن ایشان از میشا بود به سمت سفارَه که کوهی از کوههای شرقی است. ایناناند پسران سام بر حسب قبایل و زبانهای ایشان در اراضی خود بر حسب امتهای خویش. ایناناند قبایل پسران نوح برحسب پیدایش ایشان در امتهای خود که از ایشان امتهای جهان بعد از طوفان منشعب شدند (۱۰: ۱ـ ۳۲).
[حادثه برج بابل] و تمام جهان را یک زبان و یک لغت بود.... و یَهُوَه نزول نمود تا شهر و برجی را که بنیآدم بنا میکردند ملاحظه نماید. و یَهُوَه گفت:
