اعم از اصول يا فروع ، راهى جز شنيدن از پيشوايان صادق عليهم السلام وجود ندارد . همچنين استنباط احكام نظرى از ظواهر كتاب خدا و يا ظواهر سنّت پيامبر صلى اللَّه عليه وآله ، مادام كه در باره حقيقت آنها از اهل بيت عليهم السلام ، چيزى به ما نرسيده است ، جايز نيست ؛ بلكه بايد در اين باره ، توقّف و احتياط كرد .
مهمترين دلايلى كه براى اثبات اين نظريه اقامه شده ، عبارت اند از :
يك . حرمت «تفسير به رأى»
بر اساس احاديث متواتر ، پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله و اهل بيت عليهم السلام ، «تفسير به رأى» را تحريم كردهاند . بنا بر اين ، براى فهم معارف و مقاصد قرآن ، راهى جز رجوع به خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه وآله ، وجود ندارد . برخى احاديث كه از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله در اين باره نقل شدهاند ، عبارت اند از :
مَن قالَ فِى القُرآنِ بِرَأيِهِ ، فَليَتَبَوَّأ مَقعَدَهُ مِنَ النّارِ . ۱
كسى كه در قرآن ، به رأى خود نظر دهد ، جايگاهش آتش باد!
مَن فَسَّرَ القُرآنَ بِرَأيِهِ ، فَقَدِ افتَرى عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ . ۲
كسى كه قرآن را تفسير به رأى كند ، به يقين ، به خدا دروغ بسته است .
مَن فَسَّرَ القُرآنَ بِرَأيِهِ فَأَصابَ الحَقَّ ، فَقَد أخطَأَ . ۳
كسى كه قرآن را تفسير به رأى كند ، حتّى اگر درست بگويد ، باز خطا كرده است .
