كس به پايه آنان نمىرسد .
با عنايت به آنچه بيان شد ، به طور خلاصه مىتوان گفت : ذكر در آيه(فَسَْلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ)
چه به معناى «آگاهى» و چه به معناى «قرآن» و يا «ياد خدا» باشد ، اهل بيت عليهم السلام كاملترين آگاهان ، و اهل قرآن و اهل ياد خدايند ، و اگر مقصود از «ذكر» ، پيامبر صلى اللَّه عليه وآله باشد ، كسى جز اهل بيت عليهم السلام ، مصداق ندارد ، و با توجّه به عدم تنافى معانى ياد شده با هم ، جمع آنها نيز ايرادى ندارد . بنا بر اين ، دلالت آيات «ذكر» بر مرجعيّت اهل بيت عليهم السلام در تفسير قرآن ، روشن و غير قابل انكار است .
۳ . فهم حقيقت قرآن توسط راسخان در علم
از نظر قرآن كريم ، راسخان در علم ، به باطن قرآن ، دسترس دارند و همانند فرو فرستنده آن ، تأويل اين كتاب آسمانى را مىدانند :
(هُوَ الَّذِى أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَبَ مِنْهُ ءَايَتٌ مُّحْكَمَتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَبِ وَأُخَرُ مُتَشَبِهَتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَبَهَ مِنْهُ ابْتِغَآءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَآءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّ سِخُونَ فِى الْعِلْمِ . ۱
