كنار هم ، مانع از گم‏راهى امّت اسلامى پس از وى خواهد شد :
إنّى تارِكٌ فيكُم ما إن تَمَسَّكتُم بِهِ لَن تَضِلّوا بَعدى ، أحَدُهُما أعظَمُ مِنَ الآخَرِ؛ كِتابَ اللَّهِ حَبلٌ مَمدودٌ مِنَ السَّماءِ إلَى الأَرضِ ، و عِترَتى أهلَ بَيتى ، و لَن يَتَفَرَّقا حتّى‏ يَرِدا عَلَىَّ الحَوضَ . ^۱
من در ميان شما چيزى بر جاى مى‏گذارم كه تا وقتى بدان چنگ زنيد ، هرگز پس از من ، گم‏راه نخواهيد شد . يكى از اين دو باعظمت‏تر از ديگرى است : كتاب خدا - كه ريسمانى است كشيده شده از آسمان به زمين - و [دومْ‏] عترت كه همان اهل بيت من اند . اين دو ، هرگز از يكديگر جدا نمى‏شوند تا آن گاه كه در كنار حوض [كوثر] بر من درآيند .
نخستين پيام روشن اين حديث و ديگر احاديثى كه بر وجوب تمسّك مسلمانان به اهل بيت عليهم السلام دلالت دارند ، ^۲ مرجعيت علمى و دينى آنان و حجّيت ره‏نمودهايشان در كنار قرآن و حديثِ پيامبر صلى اللَّه عليه وآله است .

ب - دانش اهل بيت عليهم السلام ، دانش پيامبر صلى اللَّه عليه وآله است‏

دليل دوم بر مرجعيت علمى و دينى اهل بيت عليهم السلام ، رواياتى است كه دلالت دارند بر اين كه آنان ، وارث دانش پيامبر خدا ، بلكه وارث علوم

به: قول ، فعل و تقريرِ پيامبر خدا و اهل بيت آن بزرگوار، اطلاق مى‏شود. ^۱
گفتنى است كه اين ، تعريفى است كه پيروان اهل بيت عليهم السلام از سنّت دارند ؛ امّا نزد محدّثان اهل سنّت ، اصطلاح «سنّت» ، به معناى : قول ، فعل و تقرير پيامبر صلى اللَّه عليه وآله و صفات اوست .^۲

ادلّه تعميم معناى «سنّت» به احاديث اهل بيت عليهم السلام‏

براى اثبات مرجعيت علمى و دينى اهل بيت عليهم السلام و حجّيتِ قول و فعل و تقرير آنان (همانند پيامبر صلى اللَّه عليه وآله) و تعميم سنّت به احاديثى كه از اهل بيت عليهم السلام نقل مى‏شود ، دلايل فراوانى از كتاب خدا و سخنان پيامبر صلى اللَّه عليه وآله وجود دارد كه پرداختن به همه آنها در اين مقال نمى‏گنجد . ^۳ در اين جا تنها به سه دليل روشن اشاره داريم :

الف - وجوب تمسّك به اهل بيت عليهم السلام‏

احاديثى كه بر وجوب تمسّك به اهل بيت عليهم السلام دلالت دارند ، متواتر معنوى اند كه قطعى‏ترين آنها از نظر سند و روشن‏ترينشان از نظر دلالت ، «حديث ثَقَلَين» است .
در اين حديث ، پيامبر خدا ، اهل بيت خود را «همتاى قرآن» به مردم معرّفى مى‏كند و مكرّر تأكيد مى‏فرمايد كه تمسّك به قرآن و عترت ، در