۳ . در اين روش تفسير قرآن ، اعتبارسنجى و ارزيابى روايات پيامبر صلى اللَّه عليه وآله و اهل بيت عليهم السلام از اهميّت ويژهاى برخوردار است . ۱
۴ . نگارش تفسيرى با ويژگىهاى ياد شده ، كار يك نفر نيست ؛ بلكه نيازمند كار جمعى از دانشمندان متخصص و كارآمد در زمينههاى مرتبط با تفسير است . ۲
چهار . گرايشهاى تفسيرى
مراد از گرايشهاى تفسيرى ، نمودهاى تخصصىِ تفسير قرآن در زمينههاى مختلف علمى و فرهنگى است ، مانند : تفسير كلامى ، تفسير اخلاقى ، تفسير ادبى و بَلاغى، تفسير تربيتى و امثال اينها .
گفتنى است كه گرايشهاى تفسير ، ريشه در تمايلات ذهنى و روانى مفسّر دارد . در واقع ، تخصّصهاى علمى مفسّر ، ذوقيات ، و دغدغههاى او نسبت به مسائل مورد نياز جامعه ، در كنار هم ، زمينهساز گرايش مختلف تفسيرى و پديد آمدن تفاسير متنوّع با نمودهاى گوناگون مىگردد .
براى نمونه مىتوان به فقه القرآن راوندى ، كنز العرفان فاضل مقداد ، أحكام القرآن ابن عربى و زبدة البيان فى أحكام القرآن محقّق اردبيلى اشاره كرد كه تفاسير فقهى اند يا المنار رشيد رضا، فى ظلال القرآن سيّدِ قطب و پرتوى از قرآن طالقانى كه انديشه اجتماعى بر آنها غلبه دارد، يا حقائق
