خداست :
إنَّ كِتابَ اللَّهِ عَلى أربَعَةِ أشياءَ: عَلَى العِبارَةِ ، وَ الإِشارَةِ ، وَ اللَّطائِفِ ، وَ الحَقائِقِ؛ فَالعِبارَةُ لِلعَوامِّ ، وَ الإِشارَةُ لِلخَواصِّ ، وَ اللَّطائِفُ لِلأَولِياءِ ، وَ الحَقائِقُ لِلأَنبِياءِ . ۱
همانا كتاب خدا بر چهار چيز است : بر عبارت ، اشارت ، لطايف و حقايق . عبارت ، براى عوام است ، اشارت براى خواص ، لطايف براى اوليا ، و حقايق براى انبيا .
اينك ، توضيحى در باره هر يك از اين مراتب يا لايههاى (سطوح) معنايى :
يك . سطح عبارات قرآنى
سطح نخستِ معنايى قرآن ، چيزى است كه عموم انسانها مىتوانند از آن ، بهره ببرند و سرمايه لازم براى اين مرحله ، تنها آشنايى با زبان عربى است . در اين مرحله ، همه مىتوانند از اين كتاب به ميزان ظرفيت و استعداد خود ، بهرهمند شوند .
به سخن ديگر ، هر كس زبان عربى را بداند و بتواند عبارات قرآن را بفهمد ، به تناسب قدرت درك خود ، مىتواند از نورانيت آن ، بهره ببرد ، چنان كه از امير مؤمنان عليه السلام نقل شده كه مىفرمايد :
ما جالَسَ هذَا القُرآنَ أحَدٌ إلّا قامَ عَنهُ بِزِيادَةٍ أو نُقصانٍ: زِيادَةٍ فى هُدىً ، أو نُقصانٍ فى عَمىً . ۲