نفرستاد . بنا بر اين ، قرآن ، در هر زمانى ، نو ، و براى هر مردمى ، تا روز قيامتْ تازه است .
اين ويژگى ، حاكى از آن است كه معارف قرآن ، لايههاى عميق و متعدّدى دارد كه در مقاطع مختلف تاريخ ، كشف مىشود و مورد بهرهبردارى قرار مىگيرد . البته هر كسى قادر به كشف معارف عميق ، و حقايق دقيق قرآن نيست ؛ بلكه تنها كسانى از اين توانايى برخوردارند كه از نظر علمى و عملى ، شايستگىهاى لازم را داشته باشند .
۶ . بُطون و لايههاى معنايى
قرآن به سان يك متن دستنوشته آدمى نيست كه هر قدر هم عميق باشد ، به آسانى بتوان به عمق و كُنه آن رسيد . قرآن ، سخن خداوند حكيمِ دانا و بىنهايت است كه عالَم و آدم را آفريد و از اعماق هستى ، آگاه است . حقيقت و اعتبار ، در دست اوست . ذهن و عين ، در اختيار اوست . مكتوب و مخلوق ، از آنِ اوست . خداوند بر پايه اين حكمت و دانايى ، كتابش را چنان منظّم ساخته كه جز او و آنكه او بخواهد ، كسى نتواند به كنه آن برسد . اين ، همان چيزى است كه از آن به بطون قرآن يا لايههاى معنايى و نيز حقايق قرآنى ياد مىشود .
در روايتى از امام باقر عليه السلام آمده است :
إنَّ لِلقرآنِ بَطناً ، وَ لِلبَطنِ بَطناً . ۱
قرآن ، باطنى دارد و باطن آن هم باطنى دارد .
روايت زير از امام على عليه السلام نيز اشاره به لايهها و بطون معنايى كتاب
