چهار . روايات تفسيرى را از نظر ميزان اعتبار ، به چند دسته مىتوان تقسيم كرد :
۱ . روايات تفسيرى متواتر ؛
۲ . خبر محفوف به قرائنى كه موجب علم يا اطمينان به صدور آن است ؛
۳ . خبرى كه سند معتبر دارد ، ولى فاقد قراين حاكى از صدور است ؛
۴ . خبرى كه فاقد سند معتبر و قراين حاكى از صدور است .
گفتنى است كه اعتبار روايات تفسيرى دسته اوّل ، دوم و نيز عدم اعتبار دسته چهارم ، مورد بحث نيست ؛ آنچه مورد بحث و بررسى است ، دسته سوم از روايات تفسيرى است كه از نظر سند ، مورد وثوق اند ، ولى قرينهاى كه موجب علم و اطمينان به صدور آنها باشد ، وجود ندارد ، آيا اين گونه روايات ، در تبيين معارف قرآنى و نيز در مباحث اعتقادى و كلامى ، اعتبار دارند يا نه؟۱
سه نظريه در باره حجّيت روايات تفسيرى
اشاره شد كه محلّ اختلاف و بحث و بررسى ، حجّيت خبر ثقه غير محفوف به قرينه حاكى از صدور در تفسير آياتى است كه مبناى احكام تعبّدى نيستند . در اين باره چند نظريه وجود دارد :
