آماده تدبّر در معارف اين كتاب آسمانى مىنمايد ، مانند : آشنايى با ادبيات عرب ، آشنايى با سبك ويژه بيانى قرآن ، آشنايى با جهانبينى قرآن ، احاطه بر معارف قرآن ، خالى بودن ذهن از پيش داورى در باره مفاهيم قرآنى ، و از همه مهمتر ، برخوردارى از بصيرت و نورانيت باطنى .
ب - تدبّر در متن قرآن
دومين پيشنياز هر مفسّرى ، ذهنِ روشن و توانمند براى غور در مفاهيم عميق قرآنى است . در روايتى از امام زين العابدين عليه السلام آمده است :
آياتُ القُرآنِ خَزائِنُ ، فَكُلَّما فُتِحَت خِزانَةٌ يَنبَغى لَكَ أن تَنظُرَ ما فيها . ۱
آيههاى قرآن ، گنجينه اند . بنا بر اين ، هر گاه درِ گنجينهاى گشوده شد ، سزاوار است كه به آنچه در آن است ، بنگرى .
بديهى است كه هر چه آمادگى ذهنى مفسّر ، افزونتر و او از نظر فكرى ، توانمندتر باشد ، از گنجينه معارف قرآن ، گوهرهاى گرانبهاترى را مىتواند استخراج نمايد .
ج - اتّصال به منبع وحى و الهام
سومين پيشنياز - كه متمّم و مكمّل امر اوّل و دوم است - ، عبارت است از : منبع وحى و الهام ، كه دسترسى به آن ، براى پيامبر صلى اللَّه عليه وآله و اهل
