و فرمود: «اى عثمان! مگر من براى تو الگو نیستم؟». گفت: چه شده است، اى پیامبر خدا؟ پدر و مادرم به فدایت! فرمود: «تو شب‏ها را به عبادت مى‏گذرانى و روزها روزه مى‏گیرى، در حالى كه همسرت نیز بر تو حقّى دارد، و بدنت را هم بر تو حقّى است. شب‏ها هم نماز بخوان و هم بخواب. روزها هم روزه بگیر و هم بخور». بعد از آن، زن عثمان، خوش‏بو ـ مانند یك عروس ـ ، نزد همسران پیامبر صلی الله علیه وآله آمد. زنان پیامبر صلی الله علیه وآله به او گفتند: هان! چه خبر شده! گفت: به ما هم آن رسید كه به دیگران مى‏رسد.^۱
امام على علیه السلام نقل می‌كند كه عثمان بن مَظعون، نزد پیامبر خدا صلی الله علیه وآله آمد و گفت: اى پیامبر خدا! وسوسه، بر من چیره گشته است؛ امّا دست به هیچ كارى نمى‏زنم تا این كه از شما دستور بگیرم. پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: «به چه چیزى وسوسه شده‏اى، اى عثمان؟». گفت: در این اندیشه‏ام كه زمین‏گَردى (رهبانیّت سیّار) در پیش گیرم. فرمود: «زمین‏گَردى مكن؛ زیرا زمین‏گَردى امّت من، مسجدهاست». گفت: و در این اندیشه‏ام كه گوشت خوردن را بر خود حرام سازم. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «چنین مكن. من خود، گوشت دوست دارم و مى‏خورم. اگر از خدا مى‏خواستم كه هر روز به من گوشت بخورانَد، این كار را مى‏كرد». گفت: و در این اندیشه‏ام كه خود را خواجه سازم. فرمود: «اى عثمان! از ما نیست كسى كه با خود یا هر كس دیگرى چنین كند. خواجگى امّت من، روزه است». گفت: در این اندیشه‏ام كه خوله ـ همسرم ـ را بر خود حرام سازم. فرمود: «چنین مكن، اى عثمان! زیرا بنده مؤمن، هر گاه دست همسرش را بگیرد، خداوند، ده حسنه برایش مى‏نویسد و ده گناه از او پاك مى‏كند. چنانچه او را ببوسد، خداوند، صد حسنه برایش مى‏نویسد و صد گناه از او مى‏زداید. هر گاه با او در آمیزد، خداوند، هزار حسنه برایش مى‏نویسد و هزار گناه از او

و گفت: من زنى خانواده‏دار از قریش را به همسرىِ تو در آورده‏ام. آن گاه تو، به خواسته او بى‏توجّهى مى‏كنى و چنین و چنان مى‏كنى؟! سپس نزد پیامبر صلی الله علیه وآله رفت و از من شكایت كرد. پیامبر صلی الله علیه وآله در پى من فرستاد و من نزد ایشان رفتم. به من فرمود: «آیا روزها را روزه مى‏گیرى؟». گفتم: آرى. فرمود: «و شب‏ها را به نماز مى‏گذرانى؟». گفتم: آرى. فرمود: «امّا من، گاهى روزه مى‏گیرم و گاهى نیز نمى‏گیرم. هم نماز مى‏خوانم و هم مى‏خوابم، و با زنان، همخوابگى مى‏كنم. پس، هر كه از سنّت من روى گردانَد، از من نیست». ^۱
انس بن مالك، خادم پیامبر خدا صلی الله علیه وآله نیز نقل می‌كند كه گروهى از یاران پیامبر صلی الله علیه وآله، از همسران پیامبر صلی الله علیه وآله در باره رفتار ایشان در نهان پرسیدند. پس یكى از آنها گفت: من زن نمى‏گیرم. دیگرى گفت: من گوشت نمى‏خورم. و سومى گفت: من بر بستر نمى‏خوابم. خبر به پیامبر صلی الله علیه وآله رسید. آن گاه برخاست و پس از حمد و ثناى الهى فرمود: «عدّه‏اى را چه شده است كه چنین و چنان گفته‏اند؟! ولى من شب‏ها هم نماز مى‏خوانم و هم مى‏خوابم. روزها گاهى روزه مى‏گیرم و گاه مى‏خورم، و با زنان هم ازدواج مى‏كنم. پس هر كه از سنّت من روى گردانَد، از من نیست». ^۲
ابو موسى اشعرى می‌گوید: زن عثمان بن مَظعون، نزد زنان پیامبر صلی الله علیه وآله آمد. او را با سر و وضع نامرتّبى دیدند. پس گفتند: تو را چه مى‏شود؟ در میان قریش، مردى ثروتمندتر از شوهر تو نیست! گفت: ما حظّى از او نمى‏بریم؛ روزش را روزه‏دار است و شبش را در عبادت. پیامبر صلی الله علیه وآله كه آمد، همسرانش ماجرا را به ایشان گفتند. پیامبر صلی الله علیه وآله به دیدن عثمان رفت