85
حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)

۴ / ۱۷‏

تلاوت سوره‏های «قُل» دار

۱۰۴.الدعوات: از پیرى سال‏خورده، نقل شده است که: و خداوند، مرا در پیرى به او داد و از تولّد من، خوش‏حال شد؛ امّا هفت‏ساله بودم که پدرم درگذشت و عمویم سرپرستم شد. او روزى مرا خدمت پیامبر صلی الله علیه و اله برد و گفت: اى پیامبر خدا! این، برادرزاده من است و پدرش در گذشته است. پس به من تعویذى بیاموز که او را با آن، حفظ کنم.
پیامبر صلی الله علیه و اله فرمود: «با سوره‏هاى با «قُلْ» آغاز شده، چگونه‏اى؟»؛ یعنى سوره‏هاى (قُلْ یَأَیُّهَا الْکفِرُونَ)، (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ)، (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ) و (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ) و در گزارشی، (قُلْ أُوحِىَ) نیز یاد شده است.۱
پیرمرد سال‏خورده گفت: تا به امروز، خود را با اینها تعویذ مى‏کنم. نه داغِ فرزندى دیده‏ام، نه صدمه مالى خورده‏ام، نه بیمار شده‏ام، نه فقیر گشته‏ام و سنّم به این جا رسیده است که مى‏بینید.

۴ / ۱۸‏

دعا کردن

۱۰۵.الأدب المفرد ـ به نقل از اَنَس ـ: پیامبر صلی الله علیه و اله بر خانواده ما وارد می‏شد. روزی بر ما وارد شد و برایمان دعا کرد. [مادرم]‏ام سلیم گفت: برای این خادم کوچکت (اَنَس) دعا نمی‏کنی؟ پیامبر صلی الله علیه و اله گفت: «خدایا! دارایی و فرزندانش را فراوان کن و زندگی‏اش را دراز گردان و او را بیامرز». برای من سه دعا کرده است [که نتیجه‏اش را می‏بینم]. من تا کنون صد و سه نفر را دفن کرده‏ام [یعنی فرزندان و نوادگان فراوانی داشته‏ام] و هر سال دو بار محصول بر می‏دارم و زندگی‏ام چندان دراز شده که از مردم خجالت می‏کشم و امید آمرزش دارم.

1.. مقصود، سورۀ جِن است كه آن هم با «قُل» آغاز مى‏شود.


حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
84

۴ / ۱۷‌

قِراءَةُ ذاتِ القَلاقِلِ

۱۰۴.الدعوات: رُوِيَ عَن شَيخٍ مُعَمَّرٍ أنَّ والِدَهُ كانَ لا يَعيشُ لَهُ وَلَدٌ، قالَ: ثُمَّ وُلِدتُ لَهُ عَلىٰ‏ كِبَرٍ، فَفَرِحَ بي، ثُمَّ قَضىٰ و لِيَ سَبعُ سِنينَ فَكَفَلَني عَمّي، فَدَخَلَ بي يَوماً عَلَى النَّبِيِّ صلی الله علیه و اله، وقالَ لَهُ: يا رَسولَ اللّهِ، إنَّ هٰذَا ابنُ أخي، وقَد مَضىٰ لِسَبيلِهِ، فَعَلِّمني عوذَةً اُعيذُهُ بِها.
فَقالَ صلی الله علیه و اله: أينَ أنتَ عَن ذاتِ القَلاقِلِ: (قُل يا أيُّهَا الكافِرونَ)، و(قُل هُوَ اللّه أحَدٌ)، و(قُل أعوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ)، و(قُل أعوذُ بِرَبِّ النّاسِ) ـ وفي رِوايَةٍ: قُل اُوحِيَ ـ !
قالَ الشَّيخُ المُعَمَّرُ: وأنَا إلَى اليَومِ أتَعَوَّذُ بِها، ما اُصِبتُ بِوَلَدٍ ولا مالٍ، ولا مَرِضتُ ولَا افتَقَرتُ، وقَدِ انتَهىٰ‏ بِيَ السِّنُّ إلىٰ‏ ما تَرَونَ.۱

۴ / ۱۸‌

الدُّعاءُ

۱۰۵.الأدب المفرد عن أنس: كانَ النَّبِيُّ صلی الله علیه و اله يَدخُلُ عَلَينَا، أهلَ البَيتِ، فَدَخَلَ يَوماً فَدَعا لَنا، فَقالَت اُمُّ سُلَيمٍ: خُوَيدِمُكَ، ألا تَدعُو لَهُ؟ قالَ: «اللّٰهُمَّ، أَكثِر مالَهُ ووَلَدَهُ، وأَطِل حَياتَهُ، وَاغفِر لَهُ». فَدَعا لي بِثَلاثٍ، فَدَفَنتُ مِئَةً وثَلاثَةً، وإنَّ ثَمَرَتي لَتُطعِمُ فِي السَّنَةِ مَرَّتَينِ، وطالَت حَياتي حَتَّى استَحيَيتُ مِنَ النّاسِ،وأرجُو المَغفِرَةَ.۲

1.. الدعوات: ص۸۵ ح۲۱۶، بحار الأنوار: ج۹۲ ص۳۴۱ ح۶.

2.. الأدب المفرد: ص۱۹۶ ح۶۵۳.

  • نام منبع :
    حکمت نامه سالمند (و اندرزنامه جوان)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری محمدحسین صالح آبادی؛ مترجم: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 3619
صفحه از 362
پرینت  ارسال به