۲۱۰.امام باقر علیه السلام: موسى بن عمران گفت: پروردگار من! مرا سفارشى فرما.
فرمود: «تو را در باره خودم سفارش مىکنم».
گفت: پروردگارا! مرا سفارشى فرما.
فرمود: «تو را در باره خودم سفارش مىکنم». این جمله را سه بار فرمود.
گفت: پروردگارا! مرا سفارشى فرما.
فرمود: «تو را در باره مادرت سفارش مىکنم».
گفت: پروردگارا! مرا سفارشى فرما.
فرمود: «تو را در باره مادرت سفارش مىکنم».
گفت: پروردگارا! مرا سفارشى فرما.
فرمود: «تو را در باره پدرت سفارش مىکنم».
۲۱۱.امام زین العابدین علیه السلام ـ در یادکرد از حقوق ـ: و امّا حقّ مادرت بر تو، این است که بدانى او تو را در جایى حمل کرده است که هیچ کس دیگرى را حمل نمىکند و از میوه دلش، چیزی به تو داده که هیچ کس به دیگرى نمىدهد و تو را با تمام اعضایش حفظ کرده و اهمّیتى نمىداده که خود گرسنه باشد؛ امّا تو را سیر کرده و [نیز] خود تشنه باشد؛ امّا تو را سیراب کرده و خود برهنه باشد، امّا تو را پوشانده و خود در زیر آفتاب باشد؛ امّا بر تو سایه افکنده و به خاطر تو خواب را بر خود حرام ساخته و از گرما و سرما نگاهت داشته است، تا تو را داشته باشد [و از دست ندهد]. بنا بر این، تو جز با کمک و توفیق الهى، از پس قدردانى او بر نمىآیى.
