باب دوم: نمازهاى مستحبى

نماز شب

روايات وارده از سوى پيشوايان معصوم عليهم‏السلام در فضيلت نماز شب، فراوان اند كه به ذكر برخى از آنها مى‏پردازيم:

امام باقر عليه‏السلام از پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله روايت كرده است كه ايشان در وصيّتش به على بن ابى طالب عليه‏السلام مى‏فرمايد: «اى على تو را به چند چيز سفارش مى‏كنم. آنها را به خاطر بسپار:... بر تو باد به نماز شب، بر تو باد به نماز شب، بر تو باد به نماز شب...!^۱

كيفيت نماز شب

نماز شب يازده ركعت است، و مى‏توان در هر ركعت، به حمد تنها اكتفا كرد. هشت ركعت آن به نيّت نافله شب خوانده مى‏شود و بعد از هر دو ركعت، سلام مى‏گوييم. سپس دو ركعت به نيّت نماز شَفْع و يك ركعت به نيت نماز وِتْر. بهتر است كه نمازگزار در قنوت نماز وتر براى چهل نفر از مؤمنان دعا كند و بگويد «اللهم اغفر ل...» و نام او را ببرد و هفتاد مرتبه «أستَغفِرُ اللّهَ رَبّي وأَتوبُ إلَيه» و سپس هفت بار:

سُورَةُ الْفَلَقِ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (۱) مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (۲) وَ مِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (۳) وَ مِن شَرِّ النَّفَّثَتِ فِى الْعُقَدِ (۴) وَ مِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (۵)

سُورَةُ النَّاسِ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (۱) مَلِكِ النَّاسِ (۲) إِلَهِ النَّاسِ (۳) مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (۴) الَّذِى يُوَسْوِسُ فِى صُدُورِ النَّاسِ (۵) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (۶)

آية الكرسي

اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُو سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُو مَا فِى السَّمَوَ تِ وَمَا فِى الْأَرْضِ مَن ذَا الَّذِى يَشْفَعُ عِندَهُو إِلاَّ بِإِذْنِهِى يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَىْ‏ءٍ مِّنْ عِلْمِهِى إِلاَّ بِمَا شَآءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَوَ تِ وَالْأَرْضَ وَلاَ يَئودُهُو حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِيمُ (البقرة:۲۵۵) لاَ إِكْرَاهَ فِى الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَىِّ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّغُوتِ وَيُؤْمِنم بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (البقرة:۲۵۶) اللَّهُ وَلِىُّ الَّذِينَ ءَامَنُوا يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَتِ أُوْلَلءِكَ أَصْحَبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَلِدُونَ (البقرة:۲۵۷)