تعالى ـ منزلتى دارد كه همه شهيدان در روز قيامت، به آن، رَشك مىبرند.۱
همچنين از امام صادق عليهالسلام نقل شده كه فرمود: عمويمان عبّاس عليهالسلام، تيزبين بود و ايمانى استوار داشت. همراه ابا عبد اللّه الحسين عليهالسلام، جهاد كرد و نيكو از آزمايش به در آمد و به شهادت رسيد. عبّاس عليهالسلام، به هنگام شهادت، سى و چهار ساله بود.۲
يكى از نوادگانش۳ در باره شهادت عبّاس عليهالسلام اشعارى سروده كه ترجمهاش اين است:
سزامندترين كس به گريه مردم بر او
جوانى است كه حسين عليهالسلام را در كربلا به گريه انداخت
برادر او و پسر پدرش على عليهالسلام
ابو الفضلِ آغشته به خون
كسى كه براى حسين عليهالسلام، از خود گذشتگى كرد و هيچ چيز، او را خم ننمود
و با وجود تشنگى، آب را به او بخشيد.۴
از امام صادق عليهالسلام روايت شده كه مىفرمايد: [در زيارت عبّاس عليهالسلام بر در رواق]بِايست و بگو:
سَلامُ اللّهِ وسَلامُ مَلائِكَتِهِ المُقَرَّبينَ، وأَنبِيائِهِ المُرسَلينَ، وعِبادِهِ الصّالِحينَ، وجَميعِ الشُّهَداءِ وَالصِّدّيقينَ، [وَ]الزّاكِياتُ الطَّيِّباتُ