اللّهُمَّ فَاشكُر سَعيى، وَارحَم مَسيرى إلَيكَ بِغَيرِ مَنٍّ مِنّى عَلَيكَ، بَل لَكَ المَنُّ عَلَىَّ إذ جَعَلتَ لِىَ السَّبيلَ إلى زِيارَتِهِ، وعَرَّفتَنى فَضلَهُ، وحَفِظتَنى فِى اللَّيلِ وَالنِّهارِ حَتّى بَلَّغتَنى هذَا المَكانَ، اللّهُمَّ، فَلَكَ الحَمدُ عَلى نَعمائِكَ كُلِّها، ولَكَ الشُّكرُ عَلى مِنَنِكَ كُلِّها.
سپس با آب فرات، غسل كن كه پدرم از پدرانش برايم نقل كرد كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: "اين فرزندم (حسين)، پس از من در كنار فرات، كشته مىشود. پس هر كس او را زيارت كند و در فرات، غسل كند، گناهانش مىريزد، [و]همچون روزى [مىشود] كه مادرش او را زاده است".
و چون غسل كردى، در غسلت بگو:
بِسمِ اللّهِ وبِاللّهِ، اللّهُمَّ اجعَلهُ نورا وطَهورا، وحِرزا وشِفاءً مِن كُلِّ داءٍ وسُقمٍ وآفَةٍ وعاهَةٍ، اللّهُمَّ، طَهِّر بِهِ قَلبى، وَاشرَح بِهِ صَدرى، وسَهِّل لى بِهِ أمرى.
و چون از غسلت فارغ شدى، دو جامه پاك بپوش و دو ركعت نماز مستحبّى بيرون از شَريعه بخوان ؛ و آن جايى است كه خداوند عزّ و جلّ فرمود:
«وَ فِى الْأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَوِرَ تٌ وَ جَنَّتٌ مِّنْ أَعْنَبٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَ غَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاءٍ وَ حِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِى الْأُكُلِ»۱
و چون از نمازت فارغ شدى، به سوى مرقد روى بياور و با آرامش و وقار و گامهاى كوتاه، راه برو كه خداى متعال، برايت در برابر هر گام، يك حج و يك عمره مىنويسد. برو و در حالى كه دلت خاشع و چشمت گريان است، تكبير و تهليل و ثناى خداوند عزّ و جلّ و درود بر پيامبر صلىاللهعليهوآله و بويژه درود بر حسين عليهالسلام و لعنت بر قاتلانش و
