المُنكَرِ، وجاهَدتَ فى سَبيلِ اللّهِ حَتّى أتاكَ اليَقينُ، فَصَلَّى اللّهُ عَلَيكَ حَيّا ومَيِّتا.
سپس گونه راستت را بر روى قبر مىگذارى و مىگويى:
أشهَدُ أنَّكَ عَلى بَيِّنَةٍ مِن رَبِّكَ، جِئتُ مُقِرّا بِالذُّنوبِ لِتَشفَعَ لى عِندَ رَبِّكَ يَابنَ رَسولِ اللّهِ.
آن گاه، يكيكِ امامان را با نامهايشان نام ببر و بگو:
أشهَدُ أنَّكُم حُجَّةُ اللّهِ.
سپس بگو:
اُكتُب لى عِندَكَ ميثاقا وعَهدا أنّى أتَيتُكَ اُجَدِّدُ الميثاقَ، فَاشهَد لى عِندَ رَبِّكَ إنَّكَ أنتَ الشّاهِدُ.۱
زيارت چهارم (زيارت وارث)
در «مصباح الزائر» از جابر جُعفى نقل شده است كه او مىگويد: امام صادق عليهالسلام به من فرمود: «ميان شما و قبر حسين عليهالسلام، چه قدر فاصله است؟».
گفتم: يك روز و چند ساعت.
فرمود: «او را زيارت مىكنى؟».
گفتم: آرى.
فرمود: «آيا خوشحالت نكنم؟ آيا به پاداش اين زيارتها مژدهات ندهم؟».
گفتم: چرا، فدايت شوم!
فرمود: «فردى از شما، آماده زيارت او مىشود. آسمانيان، آن را به هم بشارت مىدهند. پس چون از در خانهاش، پياده يا سواره، بيرون مىرود، خداوند، هزار