ايمانش ناقص است، و اگر وارد بهشت شود، پايين تر از ديگر مؤمنان است.^۱

فضيلت پياده‏روى در زيارت سيد الشهدا عليه‏السلام

در روايتى از امام صادق عليه‏السلام آمده: هر كس از خانه‏اش به قصد زيارت حسين بن على بن ابى طالب عليه‏السلام بيرون آيد، اگر پياده باشد، خداوند، براى هر گامش حَسَنه‏اى مى‏نويسد و زشتكارى‏اى را از او مى‏زُدايد، و چون به حرم حسين عليه‏السلام رسيد، خداوند، او را جزو رستگاران بر مى‏شمرد، و چون زيارتش را به پايان برَد، خداوند، او را از رهايى‏يافتگان مى‏نويسد، و چون بخواهد باز گردد، فرشته‏اى نزد او مى‏آيد و به او مى‏گويد: من، پيام‏آور خدايم. خداوند، به تو سلام مى‏رساند و مى‏فرمايد: عمل، از سر گير كه گذشته‏ات آمرزيده شد.^۲

در روايتى ديگر از امام صادق عليه‏السلام آمده: در برابر هر گام او، برايش [ثواب] يك حج و يك عمره است.^۳

حكمت تأكيد بر زيارت امام حسين عليه‏السلام و تكرار آن

تأمّل در رواياتى كه تأكيد بر زيارت سيّد الشهدا عليه‏السلام و تكرار آن دارند، نشان مى‏دهد كه اين عمل، نه تنها داراى جنبه عبادى، بلكه داراى اَبعاد عميق سياسى است. پيام سياسى زيارت امام حسين عليه‏السلام، خود، ايجاب كننده خُرافه‏زُدايى دائم از اين حركت فرهنگى، با هدف زمينه‏سازى براى حاكميت نظام اصيل اسلامى است.^۴ بدين سان، پيام سياسىِ زيارت امام حسين عليه‏السلام، بسى مهم‏تر و سازنده‏تر از پيام عبادىِ آن است.

بشارت بده، و چشمْ‏روشنى‏اى كه نه چشمى آن را ديده، و نه گوشى آن را شنيده، و نه بر دل كسى گذشته است ؛ امّا بخشى از مردمان پَست، زائران قبور شما را بر زيارتشان خُرده مى‏گيرند، آن گونه كه زن زناكار را بر زنايش عيب مى‏گيرند. اينان، بَدان امّتم هستند، شفاعتم به آنان نمى‏رسد و بر حوض من، در نمى‏آيند.^۱

از امام صادق عليه‏السلام نقل شده است كه مى‏فرمايد: «همانا زيارت حسين عليه‏السلام، برترينِ اعمال است» ؛^۲ «هر كس قبر حسين عليه‏السلام را با شناخت حقّش زيارت كند، مانند كسى است كه خدا را در عرشش زيارت كرده است» ؛^۳ «بى ترديد، زائر حسين بن على عليه‏السلام، زائر پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله است» ؛^۴ «خداوند، چهار هزار فرشته پريشان و غبارآلوده، بر قبر حسين عليه‏السلام گماشته است كه تا روز قيامت، بر او مى‏گِريند و هر كس را كه با شناخت حقّ او به زيارتش بيايد، بدرقه اش مى‏كنند تا به جايگاه امنش برسانند، و اگر بيمار شود، صبح و شب، عيادتش مى‏كنند، و اگر بميرد، بر جنازه‏اش حاضر مى‏شوند و تا روز قيامت، برايش آمرزش مى‏طلبند».^۵

در روايتى ديگر از امام صادق عليه‏السلام آمده: شيعيانِ ما را به زيارت حسين عليه‏السلام فرمان دهيد ؛ زيرا رفتن به زيارت او، روزى را زياد و عمر را طولانى مى‏كند و حوادث بد را دفع مى‏نمايد. رفتن به زيارت او، بر هر مؤنى كه به امامت او از جانب خداوند عز و جل اعتراف دارد، واجب گشته است.^۶

در حديثى ديگر مى‏فرمايد: هر كس به زيارت قبر حسين عليه‏السلام نرود تا بميرد، دين و