وَارحَمنى يا خَيرَ الغافِرينَ.
سپس گريه كن و پيشانى را بر زمين بگذار و بگو:
اِرحَم مَن أساءَ وَاقتَرَفَ وَاستَكانَ وَاعتَرَفَ.
و گونه راست را بر زمين بگذار و بگو:
إن كُنتُ بِئسَ العَبدُ فَأَنتَ نِعمَ الرَّبُّ.
بعد گونه چپ را بر زمين بگذار و بگو:
عَظُمَ الذَّنبُ مِن عَبدِكَ فَليَحسُنِ العَفوُ مِن عِندِكَ يا كَريمُ.
بعد دوباره به سجده برو و صدبار بگو: العفو العفو.۱
۱ / ۴
مسجد صعصعة بن صوحان
صَعْصَعة بن صُوحان بن حجر عبدى، در زمان پيامبر صلىاللهعليهوآله مسلمان شد ؛ امّا به زيارتش نايل نشد. او از ياران بزرگ امام على عليهالسلام و از كسانى بود كه او را چنان كه بايد، شناختند.
عثمان، او را به همراه مالك اشتر و بزرگانى ديگر، از كوفه به شام تبعيد كرد و چون مردمان بر عثمان شوريدند و پس از آن بر خلافت على عليهالسلام يكداستان شدند، او ـ كه در شناخت عظمت على عليهالسلام ژرفانديش و كمنظير، و در خطابه، چيرهدست و گزيدهگوى بود ـ به پا خاست و گفت: اى امير مؤمنان! به خدا سوگند، تو خلافت را زينت دادى و خلافت، سبب زينت تو نشد. و تو خلافت را بالا بردى و آن، مقام تو را بالا نبُرد. و نياز خلافت به تو، بيشتر از نياز تو به آن است!
در جنگ جمل، پس از آن كه دو برادرش زيد و سيحان ـ كه پرچمدار سپاه
