163
فرهنگ نامه زیارت عتبات بر پایه منابع معتبر

در كتاب «مصباح المتهجّد» آمده است: وقتى خواستى وارد مسجد شوى، بگو:

بِسمِ اللّهِ وبِاللّهِ ومِنَ اللّهِ وإلَى اللّهِ وما شاءَ اللّهُ، وخَيرُ الأَسماءِ للّهِ، تَوَكَّلتُ عَلَى اللّهِ ولا حَولَ ولا قُوَّةَ إلاّ بِاللّهِ العَلِىِّ العَظيمِ، اللّهُمَّ اجعَلنى مِن عُمّارِ مَساجِدِكَ وعُمّارِ بُيوتِكَ، اللّهُمَّ إنّى عَبدُكَ وَابنُ عَبدِكَ وَابنُ أمَتِكَ، افتَقَرتُ إلى رَحمَتِكَ وأَنتَ غَنِيٌّ عَنّي وعَن عَذابِي، تَجِدُ مِن خَلقِكَ مَن‏تُعَذِّبُهُ ولا أجِدُ مَن يَغفِرُ لي غَيرَكَ، ظَلَمتُ نَفسى وعَمِلتُ سوءاً فَاغفِر لى وَارحَمنى وتُب عَلَىَّ، إنَّكَ أنتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ، اللّهُمَّ افتَح لى أبوابَ رَحمَتِكَ، وأَغلِق عَنّى بابَ مَعصِيَتِكَ، اللّهُمَّ أعطِنى فى مَقامى هذا جَميعَ ما أعطَيتَ أولِياءَكَ وأَهلَ طاعَتِكَ، وَاصرِف عَنّى جَميعَ ما صَرَفتَ عَنهُم مِن شَرٍّ.

«رَبَّنا لا تُؤاخِذنا إن نَسينا أو أخطَأنا، رَبَّنا ولا تَحمِل عَلَينا إصراً كَما حَمَلتَهُ عَلَى الَّذينَ مِن قَبلِنا، رَبَّنا ولا تُحَمِّلنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ، وَاعفُ عَنّا وَاغفِر لَنا وَارحَمنا أنتَ مَولانا فَانصُرنا عَلَى القَومِ الكافِرينَ»،۱ اللّهُمَّ افتَح مَسامِعَ قَلبى لِذِكرِكَ، وَارزُقنى نَصرَ آلِ مُحَمَّدٍ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، وثَبِّتنى عَلى أمرِهِم، وأَصلِح ذاتَ بَينِهِم، وَاحفَظهُم مِن بَينِ أيديهِم ومِن خَلفِهِم، وعَن أيمانِهِم وعَن شَمائِلِهِم، وَامنَعهُم مِن أن يوصَلَ إلَيهِم بِسوءٍ وإيّاىَ.

اللّهُمَّ عَبدُكَ وزائِرُكَ فى بَيتِكَ، وعَلى كُلِّ مَأتِىٍّ إكرامُ زائِرِهِ، فَيا خَيرَ مَن طُلِبَت مِنهُ الحاجاتُ ورُغِبَ إلَيهِ، أسأَ لُكَ يا اللّهُ، يا رَحمانُ يا

1.. بقره : آيه ۲۸۶ .


فرهنگ نامه زیارت عتبات بر پایه منابع معتبر
162

شما بودم، همه نمازهايم را فقط در آن جا مى‏خواندم.

اى ابو محمّد ! اگر اين مسجد، هيچ فضيلتى نداشت جز اين كه فرشتگان و پيامبران بر آن وارد شده‏اند، فضل بسيارى بود، در حاليكه اين فضيلت را دارد و بالاتر از آن، كه برايت بيشتر توصيف نمى‏كنم».

گفتم: فدايت گردم ! همواره قائم عليه‏السلام در آن حضور دارد؟

فرمود: «آرى».

گفتم: پس از ايشان چه؟

فرمود: «پس از ايشان هم همچنان تا پايان آفرينش هست».۱

در روايتى از امام صادق عليه‏السلام آمده: آن مسجد، جايگاه صاحب ماست هنگامى كه با بستگان خود [و يارانش]قيام مى‏كند.۲

نيز از امام صادق عليه‏السلام روايت شده كه فرمود: در كوفه، مسجدى است كه به آن مسجد سَهْله مى‏گويند. اگر عمويم زيد به آن جا مى‏آمد و در آن نماز مى‏خواند و به خدا پناه مى‏آورد، خداوند، او را بيست سال پناه مى‏داد. اين مسجد، محلّ بار افكندن آن سوار (خضر عليه‏السلام) و خانه ادريس پيامبر عليه‏السلام است و هرگز گرفتارى بدان وارد نمى‏شود كه ميان نماز مغرب و عشا به نماز بِايستد و خدا را بخواند، مگر آن كه خداوند، اندوهش را برطرف مى‏سازد.۳

اعمال مسجد سهله

چنانچه ملاحظه گرديد، در فضيلت مسجد سهله و نماز خواندن در آن، رواياتى از معصومان عليهم‏السلام رسيده‏است؛ امّا آداب‏اين مسجد، از عالمان جليل‏القدر نقل شده است بدون آن كه به معصوم عليه‏السلام نسبت داده شده باشد ؛ از اين رو توصيه مى‏شود كه اين اعمال به نيت رجا انجام شود. نقشه مسجد و مقام‏ها نيز، در پايان كتاب آمده‏اند.

1.. المزار الكبير : ص ۱۳۴ ح ۷ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۰ ص ۴۳۶ ح ۷ .

2.. الكافى : ج ۳ ص ۴۹۵ ح ۲ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۰ ص ۴۳۹ ح ۱۵ .

3.. الكافى : ج ۳ ص ۴۹۵ ح ۳ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۰ ص ۴۳۹ ح ۱۶ .

  • نام منبع :
    فرهنگ نامه زیارت عتبات بر پایه منابع معتبر
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 28166
صفحه از 510
پرینت  ارسال به