انقلاب اسلامى عراق» بود. چنانچه پيش از آن در عراق از افراد مؤثّر «حزب الدعوة الاسلامية» بود.

او سرانجام در هفتم شهريور ۱۳۸۲ ش، پس از اقامه نماز جمعه در جوار حرم اميرمؤمنان عليه‏السلام بر اثر انفجار بمب به شهادت رسيد. مزار وى در ميدان ثورة العشرين واقع است.^۱

۳۷.مزار شهيد ميزرا على غروى تبريزى (م ۱۴۱۹ ش)

ميرزا على غروى تبريزى، در سال ۱۳۳۴ ق، در تبريز چشم به جهان گشود. وى در كنار تحصيل و تدريس، به تأليف بخشى از تقريرات درس آية اللّه‏ خويى به نام التنقيح دست زد. او پس از استادش به مقام مرجعيت رسيد. سرانجام وى در ۲۸ خرداد ۱۳۷۷ ش(۱۴۱۹ق) پس از زيارت مرقد مطهّر امام حسين عليه‏السلام و در راه بازگشت به نجف، توسط دژخيمان صدام به گلوله بسته شد و به شهادت رسيد و در وادى السلام به خاك سپرده شد.^۱

۳۸.مزار شهيد سيّد محمّدصادق صدر (م۱۴۱۹ ق)

سيّد محمّدصادق صدر، از مراجع تقليد شيعه، متولّد هفدهم ربيع الأول ۱۳۶۲ق است. از شهيد سيّد محمّدصادق صدر، تأليفات بسيارى بر جاى مانده كه كتاب موسوعة الإمام مهدى عليه‏السلام از معروف‏ترين آنهاست. وى در سال ۱۴۱۹ق (۱۳۷۷ش) به همراه دو تن از فرزندانش توسط سازمان اطلاعات و امنيت حزب بعث عراق، در شهر نجف اشرف ترور شدند و به شهادت رسيدند. محلّ دفن وى در وادى السلام است.^۲

۳۹.مزار شهيد سيّد محمّدباقر حكيم(م ۱۳۸۲ش)

سيّد محمّدباقر حكيم، فرزند آية اللّه‏ سيّد محسن حكيم، در سال ۱۳۵۸ ق (۱۳۱۸ ش) در نجف به دنيا آمد. از اساتيد بارزى چون آية اللّه‏ خويى و شهيد سيّد محمّدباقر صدر تلمّذ نمود. وى از اساتيد دانشكده الهيات بغداد نيز بود. او بارها توسّط رژيم بعث دستگير و تا سرحد اعدام پيش رفت و سرانجام مخفيانه به ايران هجرت نمود. در ايران، منشأ خدمات بسيارى از جمله تأسيس «مجلس اعلاى