۲۹.مزار سيّد محسن حكيم (م۱۳۹۰ق)

سيّد محسن حكيم (بزرگ خاندان حكيم) مرجع بزرگ شيعيان در سال ۱۳۰۶ق، در نجف اشرف، در بيت فقاهت به دنيا آمد. وى در عرصه علم و مبارزه، شاخص بود و آثار گران‏سنگى چون مستمسك عروة الوثقى به نگارش درآورد. در عرصه سياسى با رژيم بعث به مقابله پرداخت و فشارهاى بسيارى را تحمل كرد. آن رژيم سفّاك، تعدادى از خاندان حكيم را به شهادت رساند. وى در سال ۱۳۹۰ ق، درگذشت و در كتاب‏خانه‏اش جنب مسجد هندى در ابتداى شارع الرسول، به خاك سپرده شد.^۱

۳۰.مزار علاّمه امينى (م ۱۳۹۰ق)

عبد الحسين امينى نجفى، مشهور به علاّمه امينى، متولّد سال ۱۳۲۰ يا ۱۳۲۲ ق، در تبريز است. وى از علماى بنام شيعه و نويسنده دايرة المعارف گران‏سنگ الغدير است. علاّمه امينى در دانش، منزلت والايى داشت و بيشتر ساعات ايشان به تحقيق و مطالعه مى‏گذشت. او در تفسير، حديث، تاريخ و علم رجال، صاحب‏نظر بود. وى در ۲۸ ربيع الثانى ۱۳۹۰ ق (دوازدهم تير ۱۳۴۹ ش) در تهران وفات يافت و در نجف اشرف در جنب كتاب‏خانه‏اش در شارع الرسول، دفن شد.^۲

۳۱.مزار سيّد محمود شاهرودى (م ۱۳۹۴ق)

سيّد محمود شاهرودى، متولّد سال ۱۳۰۱ ق، يكى از فقها و زُعماى بزرگ بنام حوزه علميه نجف بود. وى در ۱۷ شعبان ۱۳۹۴ ق، دار فانى را وداع نموده و در ابتداى درب رواق ابوطالب (بالاسر)، سمت غرب حرم مطهّر، دفن گرديد.^۳

الفصول المهمّة و المراجعات از او برجاى مانده است كه از شاهكارهاى علمى و اعتقادى و ادبى تشيّع بلكه جهان اسلام به شمار مى‏رود. وى در هشتم جمادى الثانى سال ۱۳۷۷ ق، در لبنان وفات نمود و پس از تشييع در بيروت، كاظمين، بغداد، كربلا و نجف، در حجره ۴۸ (مسجد عمران بن شاهين) سمت صحن شرقى در كنار باب طوسى، دفن شد.^۱

۲۷.مزار سيّد عبد الهادى شيرازى (م ۱۳۸۲ق)

سيّد عبد الهادى شيرازى، فرزند سيّد اسماعيل، متولّد ۱۳۰۵ ق، در شهر سامرا بود. وى يكى از فقهاى پرهيزگار و نامدار شيعه بود. بعد از وفات مرحوم آية اللّه‏ بروجردى در سال ۱۳۸۰ ق، مرجعيت شيعه و تصدّى حوزه بزرگ نجف، به ايشان منتهى شد. او در روز دهم ماه صفر سال ۱۳۸۲ق، در گذشت و در مقبره جدّش ميرزاى بزرگ شيرازى به خاك سپرده شد.^۲

۲۸.مزار شيخ آقابزرگ تهرانى (م ۱۳۸۹ق)

شيخ آقابزرگ تهرانى، متولّد يازدهم ربيع الأوّل ۱۲۹۳ق در تهران، فقيه و كتاب‏شناس نامور شيعى است. وى با تأليف دائره‏المعارف بزرگ الذريعة و كتاب طبقات أعلام الشيعة، گام بزرگى در شناسايى آثار و نسخ خطى اسلامى در حوزه‏هاى مختلف علوم برداشت. وى پس از عمرى تلاش خستگى‏ناپذير در ذى الحجه ۱۳۸۹ق، در نجف اشرف در گذشت. طبق وصيتش وى را در كتابخانه‏اش در انتهاى شارع الرسول دفن نمودند.^۳