چه بسا موجب وهن مذهب گردد كه در اين صورت، نه تنها ثوابى بر آن مترتّب نخواهد شد، بلكه آلودگى به گناه را نيز در پى خواهد داشت.
از اين رو در اين مجموعه، ضمن بيان آداب و آفات زيارت، اعمالى كه به روايات معصومان عليهمالسلام مستند نيستند، به زائران شناسانده شدهاند.
۳. معرّفى اماكن متبرّكه
به منظور آشنايى زائران با اماكن متبرّكه عتبات عاليات، توضيحاتى لازم در باره مساجد معروف، قبور منسوب به شمارى از پيامبران، علما و صلحا، و همچنين مشاهير مدفون در نجف، كوفه، كربلا، كاظمين و سامرّا، به صورت اجمالى ارائه گرديده است.
۴. زندگىنامه مشاهير
براى آگاهى بيشتر زائران از شخصيتهاى مدفون در جوار آستانهاى مقدس عراق، زندگىنامه كوتاه آنان در كتاب آمده است.
۵. نقشههاى كاربردى
ديگر ويژگى اين فرهنگ‌نامه، هشت نقشه در پايان كتاب است كه در آنها، حرم مطهّر امامان عليهمالسلام واماكن و مزار شخصيتهاى مدفون در آنها، مسجد كوفه و سهله و اماكن و مقامهاى آنها و منطقه مركزى شهر نجف وكربلا جانمايى شده است.
تقدير و سپاس
در اين جا لازم است از همه فضلا و پژوهشگران عزيز و بزرگوار «پژوهشكده علوم و معارف حديث» كه در پديد آوردن و عرضه اين اثر، به گونهاى نقش داشتهاند، به ويژه فاضل ارجمند جناب آقاى رسول افقى كه جمعآورى بخشى از متن اولّيه آن را به عهده داشت، و پژوهشگران گرانقدر جناب آقاى سيّد محمود طباطبايىنژاد و
