۰.پس آنچه خداوند در دنیا به ایشان می‌دهد، در آخرت بابت آن، از ایشان حساب نمی‌کشد. خداوند متعال فرموده است: (برای کسانی که نیکی کنند، نیکی است و افزونی). [مقصود از] «نیکی» بهشت است و «افزونی» همان دنیاست.
کوشش و تلاش مؤمن در دنیا، افزون بر بهرهمندی از نعمت‌ها و خوشی‌های دنیوی، به خیر آخرت می‌‌انجامد. در حقیقت، مؤمن با انجام کارهای نیکو، برای آخرت خود کار می‌کند؛ زیرا با انجام هر کار نیکی، گناهی از پرونده او پاک می‌شود. کارهای نیکو، موجب از بین رفتن زشتی‌ها و گناهان می‌شوند و پرونده مؤمن را از آلودگی پاک می‌سازند. به این ترتیب، در رستاخیز، انسان از نتیجه کارهای نیک خود در دنیا بهره‌مند می‌گردد. امیر مؤمنان علیه السلام می‌فرماید:
۰.إنَّ اللَّهَ تَعالَى یُکَفِّرُ بِکُلِّ حَسَنَةٍ سَیِّئَةً قالَ اللَّهُ عزّ و جل: (إنَّ الحَسَناتِ یُذهِبنَ السَّیِّئاتِ ذلِکَ ذِکرى لِلذَّاکِرِین).۱
۰.خداوند با هر کار نیک، یک کار بد [و گناه] را می‌زداید. خدای عزّ و جل فرموده است: (همانا کارهای نیک، گناهان را می‌برند. این پندی است برای پندآموزان).
با توجّه به آنچه گذشت، تلاش مؤمنان باتقوا در دنیا، موجب دستیابی به پاداش زودگذر دنیا و ثواب بی‌پایان آخرت می‌گردد. تقواپیشگان، نه از دنیای دنیاداران عقب می‌مانند و نه از بهره‌های آخرتی بهشتیان. کسی که با خدا پیوند بر قرار کند، از لذّت دنیا، همچون دنیاداران بهره‌مند خواهد بود، هر چند دنیاداران در لذّت آخرت، با او همراه نخواهند بود. امام علی علیه السلام در ادامه در این باره می‌فرماید:
۰.وَ اعلَمُوا یا عِبادَ اللَّهِ أنَّ المُتَّقِینَ حازُوا عاجِلَ الخَیرِ وَ آجِلَهُ شارَکُوا أهلَ الدُّنیا فِی دُنیاکُم وَ لَم یُشارِکهُم أهلُ الدُّنیا فِی آخِرَتِهِم أباحَهُمُ اللَّهُ ما کَفاهُم وَ أغناهُم قالَ اللَّهُ عَزَّ اسمُهُ: (قُل مَن حَرَّمَ زِینَةَ اللّٰهِ الَّتِی أخرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزقِ قُل هِیَ لِلَّذِینَ آمَنُوا فِی الحَیاةِ الدُّنیا خالِصَةً یَومَ القِیامَةِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الآیاتِ لِقَومٍ یَعلَمُون).۲
۰.بدانید ـ ای بندگان خدا ـ که پرهیزگاران، به خیر دنیا و آخرت دست می‌یابند. آنان
