پیامبر خدا صلی الله علیه و اله، عهد بستند تا پای جان از اسلام و از پیامبر خدا دفاع کنند. پس از آن که مؤمنان، از آزمون یاری پیامبر صلی الله علیه و اله روسپید شدند، خداوند به دل‌های آنها آرامش و اطمینان هدیه کرد و بر ایمانشان افزود.
در سوره فتح، سه مرتبه به این حادثه پراهمّیت که به نزول آرامش بر دل اهل ایمان انجامید، اشاره شده است:
(لَقَد رَضِیَ اللَهُ عَنِ المُؤمِنینَ إذ یُبایِعُونَکَ تَحتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما فی قُلُوبِهِم فَأنزَلَ السَّکینَةَ عَلَیهِم وَ أثابَهُم فَتحاً قَریباً.۱
۰.بى تردید، خداوند از مؤمنان، هنگامى که در زیر آن درخت [سدر در حدیبیه] با تو بیعت مىکردند، خشنود گردید. پس آنچه را [از اخلاص و حسن نیّت] در دلهاى آنان بود، دانست. در نتیجه بر آنان [اطمینان و] آرامش دل نازل کرد و پیروزى‌ای نزدیک (پیروزى خیبر) را به آنها پاداش داد).
(إذ جَعَلَ الَّذینَ کَفَرُوا فی قُلُوبِهِمُ الحَمِیَّةَ حَمِیَّةَ الجاهِلِیَّةِ فَأنزَلَ اللهُ سَکینَتَهُ عَلى رَسُولِهِ وَ عَلَى المُؤمِنین وَ ألزَمَهُم کَلِمَةَ التَّقوى.۲
۰.[به یاد آور] زمانى که کافران در دلهاى خود، خشم و تعصّب جاهلیت نهادند [و در حدیبیه قرارداد منع پیامبر و یارانش را از مکّه امضا نمودند]. پس خداوند، [اطمینان و] آرامش دل را بر رسول خود و بر مؤمنان فرو فرستاد و کلمه تقوا را همراه آنان نمود).
مراد از «کلمه تقوا»، همان توحید و ایمان است. از امیر مؤمنان علی علیه السلام نقل است که در باره آیه (وَ ألزَمَهُم کَلِمَةَ التَّقوى) فرمود:
۰.هِیَ لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أکبَرُ.۳
۰.آن (کلمه تقوا)، «لا إله إلّا اللّٰه» و «اللّٰه أکبر» است.
همچنین امام صادق علیه السلام در باره این آیه می‌فرماید:
۰.هُوَ الإیمان.۴
۰.آن، ایمان است.
