سازه شادکامی
از آنچه گذشت، روشن شد که ماهیت شادکامی، دو مؤلّفه اساسی به نام «زندگی خوب» به اضافه «زندگی شاد» دارد که وقتی پایدار باشند، شادکامی را به وجود میآورند. مؤلّفه نخست یعنی زندگی خوب، چهار بُعد کلّی دارد که عبارتاند از: یک. تقدیر خوب شامل: تقدیرهای خوشایند (نعمت) و تقدیرهای ناخوشایند (مصیبت و تکلیف)؛ دو. معیشت خوب؛ سه. روابط خوب شامل: خانواده، دوستان و مخالفان؛ و چهار. نظام خوب شامل: حاکم، قانون و مردم. مؤلّفه دوم یعنی زندگی شاد نیز دو بُعد دارد: یک. شادی مادی؛ و دو. شادی معنوی.
نکته مهم این که ابعاد چهارگانه زندگی خوب، خود به دو قسمت کلّی تقسیم میشوند: تقدیر خوب و حوزههای زندگی خوب. این بدان جهت است که تقدیرهای زندگی، عنصری در عرض دیگر عناصر نیست؛ بلکه در طول آنها قرار دارد و به نوعی، بر آنها حاکم است؛ بدین معنا که هر کدام از حوزههای زندگی، دارای ابعاد سهگانه تقدیراند؛ یعنی از یک سو، در وضعیت خوشایند یا ناخوشایند قرار دارند و از سوی دیگر، دارای تکلیف خاص خوداند.
شکل (۴ ـ ۱) سازه شادکامی
